Eerst betalen dan bruid halen

Gisteren aan het einde van de middag opeens veel lawaai op straat in Den Haag. Trom en zo'n klarinetachtig fluitje. Ik kijk van vierhoog naar beneden en zie op straat allemaal keurig geklede Turkse families (alhoewel de kleuren van de jurken van de dames soms pijn aan je ogen doen). Wat er precies te gebeuren staat is onduidelijk. Een bruiloft lijkt me. Af en toe vallen de muzikanten stil, maar het duurt niet lang of ze gaan weer met volle kracht verder. Het wordt steeds drukker en opeens komt daar een enorm grote witte bak aan. Eruit stapt het bruidspaar.


Bruid en bruidegom blijven lang bij de auto staan, maar dan gaan ze toch naar binnen in de flat (de ouderlijke woning van één van hen). Ze blijven een half uurtje in de flat en gaan dan weer naar buiten gevolgd door een geestelijk leider die nog een potje gaat bidden bij de auto voordat ze mogen instappen.

Het is inmiddels drukker en drukker geworden en ook de buurtbewoners kijken nu op de stoep mee. De muzikanten beginnen weer en op de stoep begint een vreugdedansje gefilmd door een heuse cameraman.

Dan het meest aparte onderdeel. De grote witte auto wil wegrijden, maar dan komt er met heel veel vaart een andere auto bijna tegenaan rijden. Een vrouw zegt: 'Traditie, traditie.' De chauffeur zegt (nog te horen op het einde van de film): 'Eerst betalen, dan bruid halen.'

Wat er precies betaald wordt, weet ik niet, maar er komt wel een man aanzetten met een envelop. Pas dan gaat de auto weer weg en kan het bruidspaar weer verder.

(Ik schrijf dit allemaal maar op voor mijn zus, dan weet die wat er in haar straat is gebeurd toen ze weg was.)