De volgende dag weer snel naar Groningen alwaar de dichtbundel van Rense Sinkgraven gepresenteerd werd. Rense had een indrukwekkende line-up in het Prinsentheater. Ik hield het tot de pauze vol, daarna te moe om de zaal weer in te gaan. Lag niet aan Rense of de optredende dichters, maar aan zware vermoeidheid.
Mijn toespraakje voor Rense was denk ik wat al te zwaar ironisch. Had even erbij moeten zeggen dat we blij zijn dat we Rense in ons fonds hadden. Voor mensen die de ironie niet pakten leek het net of ik Rense zwaar afkraakte, maar dat is dus absoluut niet zo bedoeld. Ik denk altijd dat iedereen snapt wat ironie is, maar in de praktijk raken mensen nogal eens beledigd. Op de foto in ieder geval een nog lachende Rense.
De vrijdag erop een presentatie in Rotterdam van Peter de Groot. Die verwachtte zelf zo'n 150 man, maar dat was wat al te positief ingeschat. We zaten op een mooie plek in het centrum, Locus010, maar wel met een dak dat drupte op verschillende plekken en een verwarming door middel van kanonnen die op gasflessen waren aangesloten.
Er waren twee wc's, een met slot, een zonder. En als je aan de diarree bent, zoals ik was, ben je blij dat er een met slot is, ondanks dat het de dameswc was.
Het presenteren die avond was dus ook een hardloopwedstrijd tussen podium en plee in de hoop dat de meeste dichters lang genoeg bezig waren met hun optreden. We konden die avond ook alvast onze volgende debutant bekendmaken: Benne van der Velde.
Feestvarken Peter de Groot werd aan het einde van de avond nog verrast met zo'n 800 stickers van zijn aforismen.
Uitgever en fotograaf Peter ten Hoor heeft gelukkig zitvlakverwarming in zijn auto, dus een comfortabele terugreis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten