Een middag rondom Louis Couperus (op 2 december)

Een middag rond Louis Couperus

Drie lezingen en een interview. Louis Couperus (1863-1923) staat 100 jaar na zijn overlijden nog volop in de belangstelling. Zijn boeken worden nog steeds gelezen en meer dan ooit gewaardeerd om het inzicht dat ze geven in de menselijke psychologie. Ook op zijn persoonlijkheid blijft intrigeren. 

Deze middag rond Couperus in het Forum bestaat uit drie lezingen en een interview. De lezing van Mary Kemperink, professor aan de Universiteit van Groningen, heet Beeldschoon. Mannen en mannelijkheid bij Louis Couperus. Looi van Kessel, universitair docent genderstudies in Leiden, gaat in zijn lezing in op de vraag of Couperus mogelijk non-binair was en hoe dit in zijn werk terug komt. Doeke Sijens, Couperusliefhebber, bespreekt in zijn lezing het grillige verloop van de literaire carrière van Couperus. 

Tijdens de middag is ook ruimte voor de hertalingen van de romans van Couperus, die de laatste jaren verschijnen. Coen Peppelenbos gaat met twee Albert Kroezemann (hertaler van Langs lijnen van geleidelijkheid en De stille kracht) en Margriet van der Meer in gesprek over hun aanpak. 

 Zaterdag 2 december 13:30 tot 17:00 Rabo Studio € 15,00, kaartjes kun je hier kopen.

Hij/hem ligt nu in de winkel

Een leesgids voor Hij/hem, onder redactie van Eric de Rooij, Coen Peppelenbos en Doeke Sijens

Thijs Overpelt op Tzum: 'Eén ding is zeker. Na het lezen van Hij/hem is de lezer vervuld van goed geschreven essays over gayromans, en is de nog-te-lezen-lijst weer met tal van titels gegroeid.'

Met bijdragen van Oscar Behrens, Anton Brand, Ronny Boogaart, Gerard van Emmerik, Paul Hofman, Looi van Kessel, Klaas la Roi, Matthijs Looij, Nop Maas, Martijn Nicolaas, Th. van Os, Coen Peppelenbos, Eric de Rooij, Doeke Sijens, Nick Tomberge en Jos Versteegen.

Koop het boek bij je boekhandel of rechtstreeks bij de uitgeverij.

Interview in Levende Talen over Moeten we dit weten voor de toets?

 

Willem Goedhart interviewde mij naar aanleiding van Moeten we dit weten voor de toets? in Leven Talen Magazine. Een fijn gesprek van 5 pagina's. 

Onder de vulkaan met Frits van Oostrom, Marjoleine de Vos en Klaas Nanninga op 21 mei

 

Beestenboel is het thema van aflevering 6 van seizoen 5 van Onder de vulkaan.

Marjoleine de Vos is schrijver, dichter en columnist bij de NRC. In haar laatste (prachtig vormgegeven) boek Een dolgelukkig Montessorivarken snijdt ze een van haar favoriete thema’s aan: lekker eten. Over wijn en het geluk van lunchen, de vork en andere belangrijke uitvindingen en wat een citroen betekent voor je levensgeluk. Kortom, een boek om van te watertanden.

Op 12 mei ging de Utrechtse hoogleraar historische letterkunde Frits van Oostrom met emeritaat. En dat deed hij groots: die dag verscheen ook De Reynaert. Leven met een middeleeuws meesterwerk. Met de eruditie van de kenner en het enthousiasme van de liefhebber onderzoekt hij wat het verhaal over Reynaert nu zo uniek maakt. Zo uniek dat Van Oostrom zich al een leven lang met die vos bezighoudt.

De meeste kinderen verzamelen schelpen en andere natuurvondsten. De meeste kinderen houden er op enig moment ook weer mee op. Zo niet Klaas Nanninga. Hij ging biologie studeren en verzamelde decennialang vlinders, vogels en andere beesten; nu is zijn huis aan de Groningse Korreweg een volwaardig natuurmuseum.

zondagmiddag 21 mei 15.00 uur

Grand Theatre, Grote Markt 35, 9711 LV Groningen

€ 10,00 (CJP/student €7,50)

Onder de vulkaan, naar een idee van Pauline Durluacher, wordt gepresenteerd door Roos Custers en Coen Peppelenbos.

Onder de vulkaan met Donald Niedekker, Bernice Notenboom en Nynke Laverman op 16 april

 

Langzaam ontdooien is het thema van aflevering #5 van seizoen 5 van Onder de vulkaan.

Met Waarachtige beschrijvingen uit de permafrost maakt Donald Niedekker kans op de Libris Literatuur Prijs 2023. De gevaarlijke outsider schreef een roman over een man die met Willem Barentsz op Nova Zembla strandde en na ruim vier eeuwen ontdooide om zijn verhaal te vertellen. ‘Een van de hoogtepunten van dit literaire jaar,’ schreef de Volkskrant die het boek 5 sterren meegaf.

Bernice Notenboom trad in de voetsporen van de grote reisschrijvers als Freya Stark en Bruce Chatwin en bezocht alle uithoeken van de wereld. Vorig jaar maakte ze nog een expeditie van tweeduizend kilometer over de Groenlandse ijskap, met een kite over de sneeuwvlakten, om metingen te doen. De reizen naar de Noord- en de Zuidpool maakten haar bewust van de gevolgen van de klimaatverandering.

Plant is de laatste cd/lp van Nynke Laverman. Een bijzonder project waarbij muziek, teksten, clips en podcasts worden geïntegreerd om een boodschap over te brengen. ‘Plant benadrukt de kwetsbaarheid van ons bestaan op aarde,’ zegt Laverman. ‘Een muzikaal monument voor een beter klimaat. Laverman weet zichzelf opnieuw uit te dagen tot grote hoogte,’ schreef 8Weekly.

zondagmiddag 16 april 15.00 uur
Grand Theatre, Grote Markt 35, 9711 LV Groningen

tickets via deze link naar de website van het Grand
€10,00 (CJP/student € 7,50)

Onder de vulkaan wordt gemaakt door Roos Custers, Coen Peppelenbos en Pauline Durlacher en is een productie van Stichting Square Web.

Interview in Lezen over 'Moeten we dit weten voor de toets?'

 Mooi interview naar aanleiding van 'Moeten we dat weten voor de toets' door Mirjam Noorduijn in het blad van Stichting Lezen. Lees het hele blad hier.

Interview Lize Spit in Leeuwarden op 18 maart

Boeken fan Fryslân organiseert in samenwerking met dbieb een literaire avond met Lize Spit, de schrijver van het nationale Boekenweekgeschenk 2023. Spit won in 2016 de Bronzen Uil voor het beste Nederlandstalige debuut voor haar boek 'Het smelt'. Voor hetzelfde boek ontving ze ook de eerste Hebban Debuutprijs. Eind 2020 verscheen haar tweede roman 'Ik ben er niet bij'. In opdracht van Boeken fan Fryslân maakte Elske Schotanus de Friese vertaling van het nationale Boekenweekgeschenk.

Op deze avond worden zowel de schrijver en hoofdgast van het Boekenweekgeschenk, Lize Spit, als de vertaler, Elske Schotanus, geïnterviewd door Coen Peppelenbos. Na afloop van het programma is er ruimte voor signeren en een drankje. De toegangsprijs is inclusief een drankje bij de inloop.

Klik hier voor kaartjes.

Onder de vulkaan op 12 maart met Arthur Japin, Nina Polak en Dianne Bakker

Verzonnen familie is het thema van aflevering #4 van seizoen 5.

Mijn verzonnen familie is de titel van een rijk geïllustreerd schrijversalbum dat Arthur Japin mocht samenstellen ter gelegenheid van zijn 25-jarig jubileum als schrijver. In het najaar verscheen zijn nieuwste roman Wat stilte wil. Met Japin wandelen we door zijn wonderlijke leven waarin de fantasie belangrijker is dan de werkelijkheid. 

 Groningen is goed te herkennen in Buitenleven van Nina Polak, de roman die vorig jaar tot het Regenboogboek van het Jaar werd uitgeroepen. Twee vrouwen gaan op het platteland wonen. Rivka, de schrijfster van het stel, lijkt te kunnen profiteren van de rust, maar als ze merkt dat het Pieterpad langs hun huis loopt, is de plek minder idyllisch. 

 Kunstenaar Dianne Bakker bouwt in haar tekeningen en collages een heel eigen wereld, (die doorgaans weinig paradijselijk is). Aan de hand van godsdienstige en filosofische teksten creëert ze een nieuwe werkelijkheid met herkenbare elementen die door hun rangschikking opeens een andere betekenis krijgen. En die werelden van haar, die overtuigen!

Reserveer hier.

Grand Theatre, Groningen

Zondag 12 maart, 15.00

Normaal: €10,00

Student / CJP: €7,50

Recensies 2022 in cijfers

 

Ik las dit jaar precies 100 boeken (inclusief dichtbundels) en over de onderstaande boeken schreef ik een recensie. De meeste recensies verschenen eerder, vaak in een wat verkorte vorm, in de Leeuwarder Courant en het Dagblad van het Noorden. De linkjes leiden naar de recensies op Tzum.

Gerbrand Bakker – De kapperszoon
Guus Buddy Bauer – Ik, Boudewijn Büch
Ine Boermans – Het liefdesinterbellum
Walter van den Broeck – Tijl Uilenspiegel
Ann De Craemer – Hersenorkaan
Anjet Daanje – Het lied van ooievaar en dromedaris
A.H. J. Dautzenberg – Ogentroost
Daniël Dee – De geschiedenis van Marthe
Annie Ernaux – De schaamte
Maarten van der Graaff – Onder asfalt
Andy Griffiths en Terry Denton – Waanzinnige boomhutverhalen
Erik Harteveld – Het verloren kind
Thomas Heerma van Voss – Passagiers / achterblijvers
Mirjam van Hengel – Dola
Hermann Hesse – Siddhartha
Corinne Heyrman – Het begin en zijn oneindigheid
Lucas Hirsch – Shotgun Wedding
Bregje Hofstede – December
Janneke Holwarda – Nachtman
Valentijn Hoogenkamp – Antiboy
Kazuo Ishiguro – Klara en de zon
Oek de Jong – Man zonder rijbewijs
Pepijn Keppel – De laatste man
Helen Knopper – En dan nog de liedjes
Herman Koch – Het Koninklijk Huis
Tim Krabbé – Onkrijgbaarheid
Tom Lanoye – De draaischijf
Ted van Lieshout – Beitelaar
Jan van Mersbergen – Mijn pa is nooit alleen
Peter Middendorp – Neven
Margriet de Moor – Meneer en mevrouw God
Sarah Neutkens – Een blote man beminnen
Erik Nieuwenhuis – De voordelen van Sint Barbara
Peter Nijssen – De onvoltooide
Nelleke Noordervliet – Wij kunnen dit
Jeroen Olyslaegers – Willem en mijn wellust
Ellen Ombre – Last
Sang Young Park – Liefde in de grote stad
Ilja Leonard Pfeijffer – Monterosso mon amour
James Purdy – Ik ben Elijah Thrush
Barbara Pym – Een tamme gazelle
Gerard Reve – Zeer Fijne Boy
Jonathan van het Reve – Fidelio leeft nog
Marieke Lucas Rijneveld – Het warmtefort
Jaap Robben – Schemerleven
Jaap Scholten – Drie zakken dameskleding, twee cakes Kyiv en een sniper
Allard Schröder – Sellinger
Jan Siebelink – Brengschuld
Rosita Steenbeek – Julia
Arie Storm – De harp
Mira Sys – De beschermelinge
Toon Tellegen – De liefste wens
Peter Terrin – De gebeurtenis
Willem van Toorn – Morgenrood
Dolf Verroen – Feestelijk maar vreselijk
Joke van Vliet – Wanneer de herten komen
Nadia de Vries – De bakvis
Pieter Waterdrinker – Biecht aan mijn vrouw
Lisa Weeda – Aleksandra
Gerwin van der Werf – De droomfabriek
Lucas Zandberg – De geschiedenis van mijn onvoorstelbare ouderdom

Naast recensies over boeken schreef ik ook een paar recensies over strips en graphic novels:

Émile Bravo – Robbedoes, Hoop in bange dagen, deel een
Pieter Geenen – Anton Dingeman was hier
Marc-Antoine Mathieu – Het proces
Francine Oomen – Hoe overleven we?
Alice Oseman – Heartstopper, deel 1
Alice Oseman – Heartstopper, deel 2
Alice Oseman – Heartstopper, deel 3
Alice Oseman – Heartstopper, deel 4
Marc Sleen – De blauwe toekan (de ultieme editie)
Marc Sleen – Het rattenkasteel (de ultieme editie)
Frits Smid – La bande dessinée de Drs. P
Barbara Stok – De dikke Stok
Marten Toonder – De Hopsa’s
Yslaire – Juffrouw Baudelaire

Column: Verdwenen geuren

 

Verdwenen geuren

 De herfst ging altijd gepaard met een bepaalde geur in Groningen, zeker in de Zeeheldenbuurt. De ietwat weeïge geur van de Suikerbietenfabriek die je niet kon ontlopen of buitensluiten. Er zijn mensen die er kotsmisselijk van werden, maar mijn associaties waren positiever. Als je de suikerbieten rook dan werd het weer tijd voor de verwarming, pepernoten en speculaas. Nu moet je ervoor omfietsen via Hoogkerk en dat is toch wel wat veel gevraagd voor een beetje nostalgie. Bovendien liggen de pepernoten al half augustus bij de supermarkt.

Nu Niemeyer de machines heeft stilgezet zal ook de tabaksgeur uit de buurt verdwijnen. Opnieuw een geur die veel mensen liever niet roken, maar als voormalig pijproker (gestopt op 24 mei 2007) (ik begon op mijn 18^e)(het zag er nogal potsierlijk uit op een fiets als je jong bent en pijp rookt)(en het werkt ook niet goed op de amoureuze markt)(maar dit allemaal terzijde) kon ik tabaksgeur wel waarderen. Het is niet meer zo dat ik achter elke pijprokende man aanloop om in de geurvlag nog wat mee te kunnen roken, maar ik heb toen ik pas gestopt was wel enkele extra kilometers gemaakt als stalkende snuiver.

Wie volgend jaar als student in onze wijk komt, zal deze specifieke wijkgeuren niet meer kennen. Geuren kun je niet als foto’s opslaan. Ja, je kunt een blikje vullen met geur, maar dan kun je het blikje nooit openmaken zonder de geur kwijt te raken. Een geur bestaat alleen in het geheugen. Zo moet het badhuis in de Badstratenbuurt en het zwembad erachter ook een bepaalde geur hebben gehad, maar wie zich die geur nog herinnert, moet nu stokoud zijn.

Als ik naar de uitgeverij loop waar ik op vrijdag werk, dan kom je langs Knol’s koek. Dat is net buiten onze wijk en de geur draagt slechts een paar huizenblokken ver, maar je wordt altijd iets vrolijker als je de geur van verse noten- of kandijkoek meekrijgt. Ik weet niet hoe het is als je een directe buurman bent van de koekfabriek en de hele dag in de koeklucht zit. Dat je geliefde ’s avonds thuiskomt en tegen je zegt: ‘Wat ruik je weer naar oude wijvenkoek!’

Coen Peppelenbos

Deze column verscheen eerder in Ahoy, het wijkblad van de Zeeheldenbuurt, najaar 2022.