Een heer in het verkeer
Ik rijd met mijn Toyota
Yaris Cross het Van Brakelplein rond op zoek naar een parkeerplaats. En nog een
keer in de hoop dat in die korte tijdspanne een wonder is gebeurd, maar
mirakels zijn niet op afroep beschikbaar. Na nog een rondje ga ik via de Van
Heemskerckstraat naar de Admiraal de Ruyterlaan waar ik mijn auto eindelijk kan
parkeren (ik verzwijg hier even dat ik een extra rondje heb gereden, omdat het
achteruit inparkeren de eerste keer mislukte en het de tweede keer altijd wel
lukt nadat je eerst een rondje hebt gereden).
Wie in de Zeeheldenbuurt
woont, heeft niet heel veel problemen met het openbaar vervoer. Je kunt te voet
naar het station, bushaltes zijn nog dichterbij te vinden, alleen de tram laat
nog op zich wachten. Een paar keer per week reis ik naar Leeuwarden voor mijn
werk en dan is een auto in principe overbodig. De laatste jaren kreeg ik echter
steeds meer een hekel aan de trein. De drukte, de smerigheid, het lawaai. Als
je richting Zwolle reist, is het tegenwoordig helemaal een godswonder als je
niet een deel van de reis met de bus moet of minimaal vertraging hebt.
In de jaren negentig van
de vorige eeuw heb ik mijn rijbewijs gehaald. Dat heb ik continu verlengd,
ondanks dat ik nooit reed. In het najaar nam ik weer lessen, in een automaat en
sindsdien rijd ik weer af en toe in een auto. Die Toyota Yaris Cross bezit ik
niet echt; de auto huurde ik aan de Peizerweg, maar zodra je de sleutels in
handen krijgt, voel je je eigenaar van de auto.
Er is veel veranderd in de
afgelopen dertig jaar. Zo moest ik leren dat er tegenwoordig geen sleutels meer
in het contact zitten, maar dat je op een startknop moet drukken en dat
autodeuren automatisch sluiten als je ver genoeg weg bent met de sleutel (toch
eerst naar huis lopen en teruglopen zonder sleutels om te controleren of de
deur echt op slot zit en ja hoor, echt op slot).
De grootste verandering is
een psychologische. Je kunt je eindelijk ergeren aan anderen in het verkeer. Schelden
op mensen die te langzaam rijden. Mopperen op de gemeente omdat er te weinig
parkeerruimte in de buurt is. Zeuren over de benzineprijs. Eindelijk een echte
man.
Coen Peppelenbos
(column in het buurtmagazine Ahoy)
.jpeg)
