Thomas Vaessens spraakmakend

Thomas Vaessens is altijd goed voor wat ophef in de literaire wereld. Zijn boek Ongerijmd succes – Poëzie in een onpoëtische tijd zorgde vorig jaar voor veel rumoer. (Ook veel onterecht rumoer omdat hij werd aangevallen op beweringen die hij niet gedaan had.) Wat je ook van het boek vindt: hij is wel een van de wetenschappers geweest die aandacht heeft gevraagd voor alle poëtische uitingen buiten de officiële kanalen.
Vanavond praatte hij erover bij Spraakmakende boeken in Groningen. De avond werd geopend door een optreden van een vrouw (naam vergeten) die de Rietveldacademie met succes had afgerond en heel goed was in het uitknippen van plaatjes die ze achtereenvolgens op de overheadprojector legde en daarbij een gedicht opzei, met de muziek meezong en zo een half uur vulde.

Bleef over de lezing, die ik niet ga samenvatten, want mensen kunnen beter het boek kopen en lezen. Interessant was wel de vragenronde na afloop. Aan Vaessens werd tot tweemaal toe gevraagd een standpunt in te nemen over de kwaliteit van de diverse poëzie-uitingen. Moet alles maar kunnen of moeten er criteria zijn voor kwaliteit? Vaessens koos de gulden middenweg. Er lijkt me ook geen andere weg nodig. Ook aan poëzie op internet worden kwaliteitseisen gesteld. Je vraagt je soms af welke, maar sites als de Contramine en Meander plaatsen gedichten en hanteren daarmee meteen een kwaliteitseis. Daarin verschillen zij niet van ‘papieren’ redacties. In de loop der jaren zullen er diverse sites komen waar men (dichters en poëzieliefhebbers) waarde aan hecht. En zo zal ook internet zijn eigen hiërarchie creëren.

Wat ontbreekt, en ook dat punt stipte Vaessens aan, is serieuze kritiek op die sites en dan bedoel ik niet de vele bendeoorlogen die je dagelijks kunt traceren in de reacties op postings, maar serieuze kritiek op de poëzie die op die sites verschijnt. Volgens mij is het een kwestie van tijd voordat dat gaat gebeuren. In de ‘papieren’ media of daarbuiten.