Ik ben nog uit de tijd van de rolschaats (niet dat ik dat kon, rolschaatsen), dus mensen die kunnen skaten, gewoon of in een leuke freestyle-oefening, bewonder ik zeer. Als ik uit Leeuwarden met de trein kom en naar huis loop, dan ga ik altijd langs de achterkant van het Cascadegebouw. Op de parkeerplaats komen 's avonds skaters samen om zich verder te bekwamen. Een paar dagen geleden zag ik op YouTube een prachtige video van Jerreper die op die plek was gemaakt. Voor de Dichtclub maakte ik er dit gedicht over. (Oh ja, Marjan, dit is dus een gedicht dat niet gecentreerd mag worden.)
Skater
Ik wandel met de bedaarde gang van
een bejaarde langs het spoor naar huis
de avond valt en op het verlaten
parkeerterrein van de Cascade
komt een skater tot leven
zijn benen bewegen
met zijn hersens
in zijn tenen
hij kruist en draait
heeft geen verleden
lijkt te zweven
de cameraman houdt
van hem in beelden
legt hem vast in licht
van lantaarnpalen
laat herhalen en herhalen
dansende silhouetten op het asfalt
van de nacht de stad is al in slaap en
de laatste trein naar het westen verdwenen
Coen Peppelenbos
hij hem
Nu in de winkel
3 opmerkingen:
Kom eens langs en stel je voor zou ik zeggen! :)
Wat een tof gedicht zeg! Ik voel me vereerd. Helemaal omdat ik 2 van jouw boeken hier in de kast heb staan. Kom inderdaad een keer kijken zou ik zeggen.
Groetjes Martin
Ha Martin! Dank voor je reactie. (En helemaal mooi dat je twee boeken van mij ((en Doeke??)) in de kast hebt staan!) Ik kom zeker een keer kijken. Weet alleen nog niet wanneer.
Een reactie posten