Alle nominaties

Voor wie er niet genoeg van kan krijgen: alle nominaties (door lezers en jury) van de Tzum-prijs 2007

Gerbrand Bakker - Boven is het stil
Ik heb vader naar boven gedaan.

Gerbrand Bakker - Boven is het stil
Hij bleef in die stoel zitten als een kalf van een paar minuten oud, nog voor het schoongelikt is; met een ongestuurd wankelend hoofd en ogen die zich nergens aan hechten.

Gerbrand Bakker - Boven is het stil
Koeien zijn vreemde beesten, van het minste geringste slaan ze op hol, maar plotseling lawaai doet ze op- noch omkijken.

Abdelkader Benali - Feldman en ik
Wie de elevator pitch maakte naar de allerhoogste verdieping, belandde tussen onze bazen, die resideerden in het penthouse en over de stad uitkeken, de schoorstenen konden tellen en de routes volgden van hun eenentwintigjarige donkerbruine maîtresses, die ze Moelat noemden of Moekanba en aan het einde van de middag hun opwachting maakten zodra de eerste schoonmaaksters aan het werk togen, die op sokken moesten rondlopen omdat ze zo volgens de bazen sterker geprikkeld werden de boel goed aan te vegen en te desinfecteren.

Abdelkader Benali - Feldman en ik
Ze citeerden klassieke schrijvers als Campert , Valéry, T.S. Eliot en Poesjkin en haalden het niet in hun hoofd in zijn nabijheid een sigaret op te steken.

Jeroen Brouwers - In het midden van de reis door mijn leven winnaar
Al stond in het centrum van het huis een kachel als uit de machinekamer van een stoomschip en stortte ik deze vol kolen en hout uit het bos, ze verspreidde geen warmte, -zoals er ook van mij, volgestort met het witte water van de firma Bols, niet echt meer iets constructiefs uitging.

Jeroen Brouwers - In het midden van de reis door mijn leven
Angst is abstract en niet benoembaar: een altijd in de buurt rondsluipend iets met een stiletto, die op ieder willekeurig tijdstip in je hart of brein kan worden gestoten en daarin rondgedraaid.

Herman Brusselmans – De dollartekens in de ogen van Moeder Theresa
Cécile was geen al te mager meisje met een zeker niet onfraai gezichtje en een lichaam van ik zal niet zeggen dertien in een dozijn, maar wat ik dan wel zal zeggen, weet jij het.

Remco Campert - Het satijnen hart
Geen gezicht, dat mummelbekkie met de hagelwitte tanden van zijn te grote prothese erin en voor de rest een en al neus, een roofvogeltje net uit het ei gekropen.

Rob van Essen - Het jaar waarin mijn vader stierf
Hij was zo wantrouwig en onzeker, dat hij, als hij voor het stoplicht stond te wachten en het kleine, halverwege de paal aangebrachte stoplichtje op groen sprong, altijd even omhoogkeek om te controleren of het grote licht ook op groen was gesprongen.

Rob van Essen - Het jaar waarin mijn vader stierf
Naast hem zit een vrouw die vertelt dat ze zinnen verzamelt waarin katten voorkomen.

Rob van Essen - Het jaar waarin mijn vader stierf
Alles van aarde is eerloos, en alles is veel voor wie niet veel veracht.

Arnon Grunberg - Tirza
Voor zijn doen ziet hij er mannelijk uit.

Arnon Grunberg - Tirza
Het lichte, kalme verdriet dat dankzij Esther enkele minuten veranderde in aanstekelijk geluk, is nu overgegaan in iets wat licht noch kalm is, maar brandend als een geslachtsziekte, onstuimig als een orkaan, dodelijk als een aardbeving.

Arnon Grunberg - Tirza
‘Ik weet niet,’ fluistert hij, ‘hoe je moet sterven, terwijl je beseft dat je nooit een rol hebt gespeeld in iemands leven, niet eens in je eigen.’

Kees ’t Hart – De krokodil van Manhattan
Jezelf zijn, daar had je als acteur niets aan.

Kees ’t Hart – De krokodil van Manhattan
Er klonk niet alleen gebrom, gezoem en getoeter, maar ook geschetter van mensenstemmen die ik allemaal meende te kunnen horen zonder dat ik de woorden kon onderscheiden.

Arthur Japin – De grote wereld
De mensen lachen om anderen omdat ze zelf nergens plezier in durven vinden.

Tom Lanoye - Het derde huwelijk
Zijn talent bestond erin schoonheid te zien waar anderen rotsen zagen.

Tom Lanoye - Het derde huwelijk
Ik lig soms in het art-deco-bed te luistervinken naar hun eerst kolkende, daarna sissende stemmen, die zich mengen met de geluiden van onze nachtelijke stad-een krijsende vrachttrein in de verte, of de sirene van een ambulance, of een keffer die een andere keffer van repliek dient, een op trekkende moto in onze straat.

Rascha Peper – Stadse affaires
Het is één kluwen van kronkelend bont, staarten, snuiten, zwarte kraaloogjes, en het onuitstaanbare is: hoe een copulerend eekhoornpaartje eruitziet, weet ik nog steeds niet, want er is geen wijs uit te worden, het flitst allemaal razendsnel om elkaar heen.

Ilja Leonard Pfeijffer - Het ware leven, een roman
Maar als u het eeuwige leven van verzen op de maat van hoefslag ontbeert, laat een paard u dan zeggen dat uw dood een verhaal moet zijn waar een paard bij stilstaat.

Dimitri Verhulst - De helaasheid der dingen
Daarna trok ze alle stekkers uit, voor het geval er een onweer zou losbarsten, want er was geen onweer voorspeld en de weervoorspellers zaten er dikwijls naast.

Dimitri Verhulst - Mevrouw Verona daalt de heuvel af
Konden de schapen eindelijk likken wat ze o zo moeizaam hadden geoond, hadden de steenkappers het leisteenstof dat zich alsmaar hoger opstapelde in hun longen boven de gootsteen uitgekotst, waren de thermossen uitgespoeld, de hoefijzers geslagen, de velden gezaaid, de hooiharken getrokken, het koren geponderd, het beton gestort, de voeren hout geleverd en het geld geteld, kortom als het werk erop zat en men wou vergeten dat er 's anderendaags opnieuw moest worden geoond en gehoest en gespoeld en geslagen, dat men weer diende te zaaien en te trekken en te ponderen en te storten en te leveren opdat men daar hopelijk iets om te tellen aan overhield, dan, en niet eerder, trokken de mannen naar de kantine van de oude katholieke cinema, voor hun slaapmutsjes.

L.H. Wiener - De verering van Quirina T.
Ik gedroeg me als een leeuw in zijn hol, maar ik zat als een rat in de val.

L.H. Wiener - De verering van Quirina T.
Zalig zijn de stotteraars en plankenkoortsigen, want zij zullen nimmer een wereldoorlog ontketenen.

Tommy Wieringa – Ik was nooit in Isfahaan
Mijn oom Sal kon ‘dankuwel’ zeggen in dertien talen en ‘weet u waar het toilet is’ in elf.

Koos van Zomeren - Nog in morgens gemeten
Mooi weer vind ik ook wel mooi, maar van lelijk weer, vooral als het net een hele tijd mooi is geweest, kan ik echt vrolijk worden.