In Amerika heb je in veel staten het recht om wapens te bezitten. Als Teddy aan twee jongens uit de buurt een keer een geweer toont en het geweer laadt, gebeurt het onvermijdelijke wanneer hij even niet oplet. Een van de jongens schiet de ander dood op het moment dat Teddy de kamer uit is. Een nogal navrant, maar niet ondenkbeeldig voorval dat het startpunt vormt van Amerikaanse jeugd van Phil LaMarche.
Vanaf dat moment verandert het leven van Teddy drastisch. Zijn vader en moeder proberen hem van iedere schuld vrij te pleiten. Hij moet dus ontkennen dat hij het geweer geladen heeft. De politie gelooft hem niet, maar kan weinig tegen hem inbrengen. Op school verandert zijn status ook. Binnen de kortste keren wordt hij door een nationalistisch groepje jongeren ingelijfd met nogal conservatieve ideeën over seks en drugs, maar het staat welwillend tegenover wapenbezit. De ‘Amerikaanse jeugd’, zoals zij zich noemen, laat geen kans onbenut om hun tegenstanders op nogal hardhandige wijze te overtuigen van hun gelijk.
Tot zover een overzichtelijk plan voor een roman. Jongen raakt in de problemen en komt alleen te staan, wordt vervolgens opgenomen door een groep verkeerde vrienden. Ook in dat groepje komt hij in de problemen. Maar, Phil LaMarche is een type auteur dat het handboek scenarioschrijven met goed gevolg heeft doorgenomen en tot je eigen verbazing dendert het boek opeens af op een einde waarin alles goed komt.
Het zou me verbazen als veel mensen het einde halen, want stilistisch is er niet veel te genieten. LaMarche heeft gekozen voor een eentonige stijl, waardoor er nogal veel zinnen voorkomen die een standaard begin kennen met onderwerp en persoonsvorm. Omdat Teddy het hele boek door aangeduid wordt met ‘hij’ of ‘de jongen’ levert dat bladzijdenlang vervelend proza op. Voorbeeldje van bladzijde 60 en 61: ‘De jongen stapte’, ‘De jongen zag’, ‘Hij probeerde’, ‘Hij wurmde’, ‘Hij zag’, ‘Hij glimlachte’, ‘Hij knikte’, ‘Hij oriënteerde zich’, ‘Hij sloeg’, ‘Hij glimlachte’, ‘De jongen vroeg’, ‘Hij vroeg’, ‘Hij vroeg’, ‘Hij keek,’ ‘Hij vond’, ‘Hij herkende’, ‘Hij leek’. Op de dag dat de les ‘Varieer in zinsbouw’ gegeven werd, was LaMarche blijkbaar absent.
COEN PEPPELENBOS
PHIL LAMARCHE: Amerikaanse jeugd. Vertaald door Theo Scholten. Contact, Amsterdam, 223 blz. €19,50
Eerder verschenen in de Leeuwarder Courant, 14 september 2007
Geen opmerkingen:
Een reactie posten