Het probleem zit nog steeds in deel 1 van mijn roman. Deel 2 is strak en deel 3 ook, maar in dat eerste stuk staat teveel. En ik heb er al zoveel uitgehaald.
Samen met Julien maar eens echt aan het strepen gegaan. Van bladzijde tien blijft er weinig over.
Je denkt ook steeds: wie heeft dit gelul allemaal geschreven en al vijf keer herschreven. En soms denk je: dit is echt goed. Maar er kan, zoals altijd, meer geschrapt worden dan je denkt.
Aan het einde van de middag waren we dertig pagina's verder. De zon was inmiddels doorgebroken zodat Julien in de tuin van de uitgeverij een banaan kon eten (vroeger rookten redacteuren toch?) en dat leek opeens heel symbolisch allemaal: de lucht was helder en de tekst ook. Mijn redacteur zou zeggen dat het stuk na de dubbele punt wel weg kan, want dat kan de lezer wel zelf bedenken.
3 opmerkingen:
Opmerkelijk, dat een redacteur Nederlandse fictie tips in het Engels geeft. Zijn daar geen goede Nederlandse equivalenten voor?
'kill your darlings', 'less is more' en 'show, don't tell' - welke van de twee kreeg je voor je kiezen?
Overigens: die láátste heb ik nooit eerder gehoord. Maar snap-m wel, volgens mij. Denk ik. Weet ik niet zeker.
dat je dus niet zegt: Wibo is verdrietig, maar dat je hem met afhangende schouders door een herfstig bos laat lopen en de geur van verrotting opsnuiven, waardoor de lezer denkt: die Wibo zal me daar toch vedrietig zijn.
('Less is more' kreeg ik gek genoeg niet.)
Een reactie posten