Toen ik studeerde woonde mijn studievriend Arend Medendorp in zo'n huisje. Daar waren we wel jaloers op, want de meesten van ons bewoonden een kamertje in een studentenhuis. Hij had een eigen woning met een tuintje. Ik ben er vaak geweest en toen hij verhuisde naar de andere kant van de stad en ik een aantal jaren later verhuisde naar deze kant van de stad en er regelmatig nog langsfietste, bleef die plek het huis van Arend.
En nu is alles gesloopt. Behalve een 'gewoon' geheugen, heb je ook een fysiek geheugen. Wie nu door de Grunobuurt fietst, mist iets. De lengte van de huizenblokken is veranderd en het is net of je lichaam daar ook aan moet wennen.
Hieronder een foto van 24 juli en daaronder een foto van vandaag.


Geen opmerkingen:
Een reactie posten