De aambeien van Napoleon en Martin Ros en andere hoogtepunten van Martin Ros op radio Selexyz.
Martin Bril - De kleine keizer, boek van de columnist over Napoleon.
- Ze hadden ook bommen, dat moet je niet zo laag inschatten, die waren erger dan die van Adolf Hitler. Zo'n bom die ontplofte pas als die onder je lag. Die werd afgeschoten, kwam onder je en spleet je dan doormidden. Ze vonden al die soldaten met halve hoofden terug. Weet je dat niet?
- Hij schrijft niks over Paulien, een zuster, een vrouw die berucht was om haar enorme borsten en ook haar neukzucht.
- Deed ie (Napoleon, cp) het wel eens? Dee hij het wel? Ja, maar hij deed het meestal in aanwezigheid van een ander. Dan dicteerde hij iets aan een luitenant en ondertussen maakte hij een nummertje. Hij deed er drie minuten over. Ja sorry, ik kan het niet jokken, het staat in dit boek.
- En dan was zijn eerste vrouw, Josephine, daar was hij enorm verliefd op. Hij heeft de hele nacht voor de deur gelegen: 'Doe alsjeblieft de deur open.' Zo verzot was hij op Josephine die het trouwens ook met anderen deed, maar die over een wonderbaarlijk geslachtsorgaan beschikte.
- Hij had ontzetend last van aambeien. Ik weet niet of u er wel eens last van gehad hebt. Misschien niet. Ik heb er vroeger ook toen ik wielrende had ik er ook last van. Ik sneed de helft van mijn zadel weg, want overal zat ik op die aambeien. Ja. Het is een gruwelijke pijn. En toen hadden ze geen goede middelen. Hij zat er op een stoel, hij kon niet eens op zijn paard zitten. Hij zat op een stoel en wipte de hele tijd: 'Godverdomme, die aambeien.' Hij was er niet helemaal bij. Hij heeft die slag (bij Waterloo, cp) bij toeval verloren.
Jeroen Brouwers - Datumloze dagen, genomineerd voor de Librisprijs
- Ik weet niet wat voor jury dat is, dat zullen wel een stel halve gare directeuren of zo die nemen ze er altijd voor, die drie boeken per jaar lezen. Ook zo idioot.
- Het begint met die pseudoniemachtige figuur die zit te tobben en dat is een stuk tobben daar word je koud van. Ik denk dat alle vrouwen die naar mij luisteren, en dat zijn er zeer vele geloof ik, dat hoop ik ook, die moeten dit stuk maar overslaan.
Lilian Blom - De tuinkamer, debuutroman van de vrouw van Louis Ferron over haar man.
- Ik heb hem heel goed gekend, want ik heb ooit een Louis Ferronnummer gemaakt.
- (Nadat hij het einde van de roman heeft voorgelezen en volschiet): Schitterend! Dit is zo goed. Ik denk ook, zo'n vrouw heb ik niet, maar misschien krijg ik er nog één. Het is het mooiste wat je hebt. Het is het geluk dat in dit verschrikkelijke boek waarin je ook het hele erge tegenkomt, vastgelegd is, voor altijd.
2 opmerkingen:
Dit is een goed alternatief: toch nog even snel Martin Ros, zonder dat gehijg, gesteun en getetter in je oor ;)
Groeten Eelco
Dit is mijn lievelingsrubriek geworden van alle weblogs die ik ken.
Een reactie posten