Victorie: in de Gay-krant

De eerste slechte recensie is ook binnen. En dan bedoel ik niet alleen een slecht geschreven recensie, maar ook een recensie met een negatief oordeel over het boek. Frans P. Wollrabe schrijft in de Gay Krant (een magazine voor oudere homo's) een vrij vernietigende bespreking. Dat deed Frans P. Wollrabe ook al over Harde actie van Doeke en mij, dus hij is wel consequent. De vorige keer heb ik meteen mijn abonnement opgezegd en een briefje aan de redactie geschreven waarom ik dat deed, maar goed, dat kan nu dus niet meer. En om nu opnieuw een abonnement te nemen zodat ik het blad weer kan opzeggen is een beetje teveel van het goede.
Enkele citaten:

Het werk verdient zeker een compliment voor de slimme wijze waarop Peppelenbos homo-elementen weet te verwerken in een boek dat verder het grootst mogelijke publiek probeert te bespelen (...).'

En de laatste alinea neem ik maar even helemaal over.

Maar verder is Victorie vooral een trendy, gelikt werkje. Herkenbaar, maar niet verrassend, is zijn schets van een Nederland in shock na de moord op Pim Fortuyn. Meedogenloos, maar niet nieuw, is zijn beschrijving van een volk dat haar betrokkenheid toont met een berg bloemen, kaartjes, pluchen beesten en een hoop radicale uitspraken. En net op tijd, vóórdat de roman zó actueel wordt dat hij over twee jaar al achterhaald is, verandert Victorie zichzelf tot een kijkje in de zieke geest van de moordenaar: opnieuw louter beschrijvend en weinig ontmaskerend, maar wel gelikt en er vooral op uit de lezer alleen door middel van een slinks gebruik van herkenbaarheid te veroveren. Dezelfde manier dus waarop volksmenners ons proberen te verleiden.

Vergis ik me, of is die laatste zin wel een heel forse belediging?