In de trein

1 Doeke Sijens zit ook in de eerste klas. Hij rijdt altijd achteruit. Dat vindt hij fijner. Bij A.L. Snijders lees ik dat dit idee wortels heeft in de oudheid. Je reist altijd met je rug naar de toekomst, want die is onbekend. Alleen het verleden kun je overzien.
Doeke gaat naar Amersfoort naar een familielid van Wobbe Alkema, de schilder over wie hij een tentoonstelling samenstelt voor het Groninger Museum. In een mapje heeft hij kopieën van de brieven die Hendrik de Vries aan Alkema schreef. De Vries heeft een bol achteroverleunend handschrift. Meisjesachtig.

2 Voor het station van Zwolle staat een shantykoor, de Loo en Drosten Singers. Een beetje grijs shantykoor met een erg particuliere Engelse uitspraak, maar ze hebben er plezier in, zelfs in deze kou. Dankzij enkele microfoons zijn ze over vele perrons heen nog te horen.


3 In de tunnel bij spoor 5 staat een gehandicapte vrouw met zo'n driewielfiets. De lift naar het perron boven haar is defect. Ze vraagt of ik de fiets naar boven wil tillen. Zo'n driewieler is er nog niet in een lightversie. De trap bestaat uit twee stukken met een klein plat stukje halverwege, maar ik ga in één keer door. Daarna draag ik de fiets ook nog de trein in. De vrouw had nog twee minuten over. Ik ga niet zwaaien, maar ik blijf wel in de buurt wachten tot de trein vertrekt. Omdat mijn trein naar Raalte pas een kwartier later komt, ga ik door de tunnel terug naar het koor.

4 Er blijft steeds maar een handjevol mensen staan kijken naar het koor. Mensen op stations willen altijd naar elders. Een paar alternatieve meisjes, die alternatief aan het roken zijn gaan bij de rookpaal staan, zo aangepast zijn ze wel, maar met de muziek willen ze niets te maken hebben. Dus staan ze met hun rug naar het koor. De mannen kijken wel en lachen onder elkaar. Ik vind het deze groep mannen op een vreemde wijze erg ontroerend.


5 In de trein naar Raalte zit een vader met zijn twee dochters in de eersteklascoupé. Niemand heeft wat zinnigs te zeggen en daarom praten ze continu.

6 's Avond in de trein terug naar Zwolle zitten er vier dames uit Den Haag. Een van de dames vertelt dat ze sport. Ze zit bij Slenderjoe (Slender you?). Uit de omschrijving begrijp ik dat ze een uur lang van de ene trilplaat naar de andere gaat. De dames vinden dat geen sport, maar zij vertelt dat ze toch moeilijk kan zeggen dat ze 'slendert'.
Haar hele leven heeft ze getennist en gesport, maar pas nu heeft ze spierpijn. Zo erg dat ze elke dag drie paracetamols moet slikken. 'Stop er dan mee,' zeggen de andere drie dames, maar zij heeft net weer een nieuwe kaart gekocht voor vier maanden en ze denkt dat haar spieren er uiteindelijk wel aan zullen wennen.

7 Vlakbij Groningen spreekt de conducteur: 'Hier spreekt uw conducteur...en die vertelt u dat we zodadelijk in Groningen arriveren...vergeet uw bagage niet...envooral niet uw honden en kinderen...ik hoop dat het een beetje aangenaam was.