hij hem
Nu in de winkel
zondag 5 april 2009
Dagblad van het Noorden Streektaalprijs voor Dagblad van het Noorden-medewerkers
Daniël Lohues wint de Dagblad van het Noorden Streektaalprijs voor zijn cd 'Allennig' en Gerard Stout wint de Dagblad van het Noorden Streektaalprijs voor zijn boek In Paradisum. Eerder kreeg Daniël Lohues ook al de Dagblad van Noorden-prijs 2008 (dat is weer een andere prijs dan de Dagblad van het Noorden Streektaalprijs). Daniël Lohues schrijft al jarenlang columns voor het Dagblad van het Noorden. Toevalligerwijze is ook Gerard Stout medewerker van het Dagblad van het Noorden. Zijn boek is uitgegeven bij uitgeverij Ter Verpoozing, die gezien de fondslijst geheel en al draait om Gerard Stout. Van harte gefeliciteerd!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
31 opmerkingen:
Dat heeft Lohues wel verdiend voor z'n prachtige liedjes. Net de laatste uit de serie gekocht: 'Allennig III'. Hij gaat er ook mee de zalen af. Mooi programma: ontroerende mengeling van dorpse eenvoud en kosmopolitische ruimdenkendheid.
Overigens, 'allennig' schrijf je met twee n-en.
Buitengewoon kinderachtig Peppi.
erik harteveld, jurylid.
Coen, ik zie dat je dat stukje niet zelf hebt geschreven of upgeload, of whatever. Haal het er ook maar weer snel af. Ik vind het onder je nivo.
@Erik: Coen heeft wel zelf upgeload, die andere naam is van de fotograaf volgens mij.
@Coen: inderdaad flauw. Daniel verdient het dubbel en dwars! En dat uit de mond van een Verliezer, ook nog eens freelance-medewerker van het Nijsblad...
Nou ja, en dan nog es wat over het boek van Gerard Stout. Dat lijkt me toch ongeveer het allebeste literaire streektaalwerkje dat de laatste jaren is uitgegeven.
En ik heb er verstand van, anders zat ik heus niet in de jury als ex-medewerker van het Nieuwsblad.
Dus toevalligerwijze verdient Stout absoluut op zijn eigen merites.
@ W.: Ik gun het Lohues ook van harte. Fout is hersteld.
@ Frank: Ik gun het Lohues van harte.
@ erik: Ik gun het Lohues van harte. Dit werk van Stout ken ik niet. De kans dat hij een meesterwerk heeft geschreven acht ik zeer, zeer klein (afgaand op zijn andere schrijfsels), maar misschien vergis ik me.
En voor de rest: mijn blog is niet meer dan een feitelijke constatering. (Zoals ik vorig jaar constateerde dat de onlangs overleden dichter Rilke de prijs had gewonnen.)
Yo, Coen, ik schreef 'het allerbeste literaire streektaalwerkje dat de laatste jaren is uitgegeven', ik schreef niet 'meesterwerk'.
Feitelijke constateringen bestaan niet. Dat weet elke filosoof en taalkundige en psycholoog. (En schrijver en dichter)
@ erik: wat betreft het eerste heb je gelijk. Maar zoals jij het nu formuleert klinkt dat heel akelig voor de rest van de streektaalliteratuur. Ik ken literair werk, en zeker poëzie, dat ik op voorhand, want Stouts werk niet gelezen, ongetwijfeld honderd maal beter zal vinden. Maar ik zal eerst het boek van Stout moeten lezen om deze uitspraak te kunnen rechtvaardigen.
En wat betreft het tweede: ook daarin heb je gelijk: zoals twee mensen ook bij dezelfde woorden totaal verschillende dingen kunnen lezen (en dan hoeven ze niet eens filosoof, taalkundige of psycholoog te zijn).
Eerst maar es lezen dan en dan verder kribben!
En kijken!
Collega Stout blijkt een begenadigd cineast. Zie hoe poëtisch hij de NHL-propaganda aan de man brengt (http://videotheek.surfnet.nl/play_proxy/mmc/45170/NHLcompetenties.wmv)
Ik begrijp het wantrouwen van Coen wel.
dit is de link.
@ Simon: naar aanleiding van een column van mij over competenties in het alumniblad van de NHL, vergeleek Stout mij met Geert Wilders. 'Coen Peppelenbos hanteert dezelfde stijl van optreden als Geert Wilders. Hij debiteert een algemeen gekend vooroordeel, volgt het gesundenes Volksempfinden, borduurt daarop voort met slordig geformuleerde zinnen en trekt onnadenkende meelopers zonder ruggengraat in zijn speelveld. Hij laat zien dat effectbejag zijn stiel is, en het is tekenend dat er niet een opbouwend voorstel uit zijn kroontjespen tevoorschijn komt.'
Aldus competentiekoning Stout, die als hij een hem onwelvallige ironische column leest meteen onfrisse vergelijkingen gaat trekken.
Maar misschien is hij als romancier oneindig veel subtieler.
Die reactie op jouw column was inderdaad nogal onthullend.
Stout als nieuwe Heidegger, Wagner of Céline?
Je weet het natuurlijk nooit, maar ik vrees het ergste.
Gerard Stout heeft mij enkele jaren geleden eens een boekje in handen geschoven die ik maar 'ns moest lezen. 'Herinneringen in zilverzout' was de titel, die wellicht een pendant moest zijn van 'Manderijnen op zwavelzuur'. Zo niet, dan hopeloos onorigineel en daar ga ik dergemakshalve van uit wat inhoudelijk hebben beide boeken niets met elkaar te maken. In de flaptekst wordt vermeld dat de hoofdpersonage bij vlagen aan Bloom uit Ulysses doet denken. Hij deed mij meer denken aan een psychotische Nijntje Pluis.
Daarvoor las ik - iedere student schoof hij dit boekjes in handen - het tenenkrommende 'Kan niet ligt op het kerkhof'. Een didactisch bijbeltje met goed bedoelde slechte tips voor een gelukkig leven voor de klas. Van die tips die effectief drie uur voorbereiding kosten en efficiënt je leerlingen alleen maar dommer maken.
Mocht deze man je overigens nog eens slordige geformuleerde zinnen verwijten, dan kun je de eerste en laatste drie woorden van 'Herinneringen in zilverzout' tussen aanhalingstekens zetten en je hebt een goed citaat om aan te tonen dat de pot de ketel verwijt.
Kortom: ik begrijp je scepsis.
een boekje... dat
sommigen zijn aardige schrijvers, anderen weer aardige mensen. zelden treft men beiden in één persoon.
Behalve dan bij: erik harteveld
misschien zijn we ook wel benieuwd naar die column naar aanleiding waarvan hij jou vergeleek met Geert Wilders. Of is het Dostojevskij-gedoe nu es ten einde.n
hier staat mijn column.
Beste Erik, nog een aardige schrijver die ook een heel aardig mens is: Karel ten Haaf.
En die opmerking over Dostojevskij-gedoe begrijp ik niet. Gaat het over een wereldberoemde titel?
Verder: ik ken meneer Stout niet, vindt de door hem becommentarieerde column van Coen Peppelenbos weliswaar populistisch (maar welke column is dat heden ten dage - helaas - niet), maar dan toch eerder richting Marijnissen - ik denk niet dat Coen daar blij mee is, maar denk wel dat hij daardoor minder (en terecht!) beledigd zal zijn. Waarom Stout er een fascist bijhaalt begrijp ik niet.
Ga ik nu het bekroonde boek van Stout lezen - dat het een eigenbeheeruitgave betreft, is voor mij als oude punk (do it yourself!) eerder een aanbeveling dan een disqualificatie (die het geloof ik is voor Coen).
Groetjes,
Karel
(de "woordverificatie" voor dit bericht is trouwens "votbl" - terwijl ik helemaal niet van voetbal houd!
@ ten haaf, aardige vent. Bij Dostojefskij sterft het (als er iemand sterft dan altijd als het regent) van de personages die als voornaamste leitmotiv een gevoel van krenking, vernedering en belediging kennen. Dat geldt voor zowel de krenker als de gekrenkte.
(Ik ben vroeger stafkapitein geweest, maar men heeft mij alles afgenomen. Mijn vrouw is er de reden van dat mijn talent verdwenen is, ik ben nog minder dan een hond, ziet u nu eens, men dwingt mij het broodgeld van mijn tuberculeuze dochtertje te stelen om mijn verdriet te verdrinken!)
@ coen, ook aardige vent. Wat betreft de NHL, op welk managementsniveau dan ook houdt men er niet van dat iemand jarenlang met de deurknop in de hand verzuurd staat te sputteren. Ik zou zeggen schrijf nog es één grandioos stuk en wees dan souverein weg door de hoofdingang. Er zijn betere scholen waar ook leerlingen zijn die veel aan je talenten kunnen hebben.
De onafhankelijkheid van de juryleden van de Streektaalprijs staat hopelijk ook volgens jou buiten kijf.
vindt moet natuurlijk vind zijn. wat ben ik soms toch een rundt!
@ erik: die reactie heb ik al eerder gehad. Als je kritiek hebt, ben je verzuurd en dan moet je dus weg. Ik geef met hartstocht mijn vak. Ben alleen verwonderd over de onderwijswereld waarin ik terecht ben gekomen.
De onafhankelijkheid van de juryleden van de Streektaalprijzen staat wat mij betreft buiten kijf, alhoewel ik als buitenstaander toch wel enkele opmerkingen kan plaatsen bij hun keuze. Ook hun keuze is niet boven elke discussie verheven (ik zou zeggen: wees blij dat er eens discussie over is).
@ Karel: ik zie niet in wwaar ik populistisch ben (noch Wilders noch marijnissen). Sarcastisch o.k.
Overigens ben je wel een oude punk die zijn eigenbeheeruitgaven opnieuw heeft laten uitgeven door een reguliere uitgeverij.
@Coen. Nou misschien nog één opmerking dan. Ik ben best blij met discussie over de beslissing van de jury. Zeker als hij gaat over de inhoud en vormgeving van de bekroonde werken. Maar toch niet zoals hier over allerlei imponderabilia als dat die Stout je es een keer onheus bejegend heeft. Of dat Lohues en Stout wel es wat schrijven voor het Dagblad.
Je hebt dat boek niet eens gelezen.
Dus ik zie het helemaal niet als discussie, maar als gezeur.
Met gezeur zijn we ook blij, maar we hebben liever discussie. Of nog liever eendracht. En consensus! En taart bij de koffie!
Managers kunnen niks, behalve de boel kapotmaken. Dat is een populair en populistisch gevoelen. Zeer breed gedragen. Ook door mij. Met populisme hoeft niets mis te zijn, het is dan ook geen kritiek, maar een poging tot verklaring waar de sneer van Stout wegkomt (om ook eens een bijdrage in de streektaal te leveren).
Wat dat uitgeven betreft: ik heb nooit beweerd dat reguliere uitgeverijen niet deugen. Maar ik blijf beweren dat uitgaven in eigen beheer niet per se slechter zijn dan reguliere uitgaven.
De werkelijkheid is absurder dan welke fictie dan ook, zeker als het gaat om het Pyongyang-management op de NHL. Loop een weekje mee als NHL-gastdocent en neem de proef op de som.
Ga je mee Coen? Er is op 27 mei een conferentie voor beleidsgetraumatiseerden in het WTC in R'dam.
@ erik: het argument dat ik het boek niet gelezen heb, klopt: daarom heb ik dat ook steeds terug laten komen als voorbehoud op mijn bewering.
@ karel: de bewering die jij doet is inderdaad populistisch, maar zo heb ik het niet opgeschreven. Naar mijn mening verdragen populisme en ironie zich niet met elkaar.
We zitten wel hoog in de boom de hele tijd.
@ Simon: volgens erik moet ik ontslag nemen.
Wat begon als de suggestie dat de jury zijn oren zou laten hangen naar het DVHN omdat beide prijswinnaars publiceren in die krant kwam uiteindelijk via wat modder gooien richting Stout weer op de essentie terug: Je zult het eerst moeten lezen en bovendien ook nog moeten vergelijken met wat er verder aan aanbod was. Dat is terug te vinden op de longlist op Joep van Ruitens site.
Zoals Erik al zei bij de prijsuitreiking is het appels met peren vergelijken. En de een houdt nu eenmaal van een steviger bite dan de ander. Of van zoeter. Het blijft een juryprijs, je kunt in dezen geen objectieve gegevens met elkaar vergelijken.
Verder heb ik van het dagblad alleen maar plastic bekertjes thee gehad, dus gebak bij de koffie is er niet bij. Misschien moeten we daar maar eens over steggelen,
Erik
(mede jurylid) Jannie Kuipers
@ Jannie: De suggestie is voor de argwanende lezer. Dat nu al twee juryleden zich geraakt voelen zegt iets over de gevoeligheid van jullie keuze, lijkt me (en een klein beetje gebrek aan relativeringsvermogen).
Even ter correctie: Stout was degene die begon met modder gooien; ik heb daar alleen even aan herinnerd een paar reacties terug.
Ik zal zijn boek lezen om me een oordeel erover te vormen. Dan hoef ik niet, zoals jij betoogt, de rest ook te lezen. Ik kan aan het boek zelf wel zien of het goed geschreven is of niet en of het een prijs verdient. Jullie vormden de jury en konden bepalen of dit werk boven alles uitstak. Je had er ook voor kunnen kiezen om een jaar geen prijs uit te reiken wegens gebrek aan kwaliteit. Ik heb inmiddels begrepen dat het geen 'meesterwerk' is.
Meesterwerken worden zelden geschreven, Coen. Hoewel de schrijvers zelf daar soms anders over denken. Ik ben ook zo'n schrijver. Je moet een boek nooit beginnen met het idee dat je iets middle of the roads gaat schrijven.
Fahne Hoch! Maar de realiteit, verkoopcijfers, recensies en voornamelijk langdurige historie bepalen of iets een meesterwerk is.
In de streektaal is meesterwerk een heel bizar begrip, omdat de werken zich niet of nauwelijks meten met ander werk in andere talen. Er is feitelijk maar mondjesmaat kwaliteit te vinden in streektaal, ook omdat kwaliteitscriteria nog net zo lang serieus genomen worden door uitgeverijen. De jury en de schrijvers en de lezers zijn jouw uitgeverij en andere uitgeverijen buitengewoon erkentelijk voor de inspanningen die jullie verrichten om juist kwalitatief hoogstaande produkten voor het voetlicht te brengen. Dat er enige onenigheid bestaat over de criteria lijkt me iets van alle tijden en niet iets om lang over te kissebissen.
...en daarom geniet ik enorm van deze discussie. Ga door en lees in geen geval het boek, want dan houdt het op. Zing je los van het onderwerp en creeër iets nieuws!
@ erik: ik heb het helemaal nog niet over de criteria gehad, dat komt nog.
@ JanV: te laat, heb het boek net besteld. Kost me deze discussie nog geld ook. Hai hai hai.
Een reactie posten