Kies de nieuwe dorpsdichter van Raalte

Vanaf vandaag kunnen de mensen in Raalte (en de rest van Nederland) de nieuwe dorpsdichter van Raalte kiezen. In De Stentor van vandaag worden ze voorgesteld met een gedicht. Ze staan ook de site van De Stentor waar iedereen zijn stem kan uitbrengen. Slechts acht mensen dongen mee waarbij ook nog twee mensen zich hebben teruggetrokken. Bij de zes (mannen) die overgebleven zijn kun je constateren dat de lat niet heel erg hoog lag.
Een korte voorbeschouwing in de hoop dat ik geen vrienden of kennissen van mijn ouders beledig. Via de link onder de naam krijg je het gedicht.

Gert Katerberg - Het gedicht 'Zonder titel' typeert de Raaltenaren. Gelukkig gebruikt Katerberg geen rijm, in handen van amateurs al snel dodelijk voor het literaire gehalte. Katerberg kent wel de hakmethode: als je een zin opdeelt in kleine stukjes en die onder elkaar plaats dan lijkt het al snel poëzie. Soms krijgt het gedicht iets pretentieus als die Raaltenaren de 'god bacchus bezoeken' in plaats van gewoon dronken worden. Voor de rest gebeurt er in het gedicht weinig spannends op poëtisch gebied (ook niet op inhoudelijk gebied).

Bert Rodenburg - Maakt een goede kans met zijn nostalgische gerijmel: hier vallen de Sallanders voor. Een creatieve middag in het bejaardenhuis en je krijgt dit. 'De oude kern met zijn marktplein, / neringdoenden eromheen, / beschut door oude kerk met nieuwe toren. / Verscheidenheid? Ja, bijzonder? Neen,' (Moet dat trouwens niet 'Verscheidenheid, ja. Bijzonder? Neen.' zijn?)

Bert te Wierik - Het kan altijd erger. Bert te Wierik, columnist van het Weekblad voor Salland stuurt onder de ironische en zichzelf indekkende titel 'Zelfkennis' drie grappig bedoelde rijmpjes in. Jammer alleen dat ze niet grappig zijn. Voor de rest heeft de inzending ook niets met poëzie te maken. Te Wierik is vast die olijke oom die na vijf biertjes met zijn kroegmaten heeft gewed dat hij wel even de nieuwste dorpsdichter zal worden. Het dieptepunt van de inzendingen. Maakt dus grote kans.

Henk van Telgen - Zoekt het ook een beetje in de nostalgie, maar dan door een portret van de eigen familie. Het beeld, een boom met een stam, wortels en takken, is niet bijster origineel. Van Telgen gebruikt daarbij die irritante drie puntjes aan het eind van de regel... Het lijkt heel wat... Alsof er nog een hele wereld schuilgaat... Maar het zijn gewoon drie irritante puntjes...

Erik Langenbach - Het gedicht 'Buiten' kent gelukkig geen eindrijm en Langenbach maakt in Salland dus geen enkele kans om als dichter serieus genomen te worden. De thematiek, de schoonheid van het landleven, is helaas een constante in de amateurpoëzie. Gooi toch eens een lijk in de sloot, laat eens een nudist over het aardappelveld lopen. 'Nooit wordt zoo'n plompe boerenkop gesneld, / En nooit, neen nooit gebeurt een mooie passiemoord.'

Flip Jonkman - Ik zeg het nogmaals: alleen heel goede dichters weten hoe je eindrijm kunt gebruiken. Jonkman behoort niet tot de heel goede dichters. Het lukt ook niet helemaal. In strofe vier wil 'regio' maar niet rijmen op 'knokken'. De dichter strijdt voor een muziekkoepeltje en heeft al veel strijdmiddelen gebruikt; nu heeft hij maar een gedichtje gebakken. De eerste en laatste strofe zijn gelijk. De rijmwoorden: 'vermoeiend', 'bereiken', 'boeiend', 'wijken'. Vermoeiend is een juiste typering.

Ik stem op Gert Katerberg.