Op de voorkant van het nieuwe reisboek van Jan Boonstra staat een jongetje met een rafelige trui. Dat heb je in Madagaskar: van armoe gaan de truien rafelen. Hoewel het truitje wat klein was, herkende ik toch het breipatroon. De kleur grijs en de kleur blauw komen namelijk precies overeen met een trui die mijn moeder zo'n 25 jaar geleden gebreid heeft voor mijn broer en mij (bij mijn broer een iets ander patroon om de boel uit elkaar te houden).
Ik heb die trui nog steeds. ter vergelijking deze niet helemaal scherpe foto.
Vanavond heb ik de trui weer gedragen. Hij past nog steeds, twintig kilo later. Wat je moeder breit gaat nooit verloren.
6 opmerkingen:
Wat oma's breien evenmin... Alleen die mode, hè. De mode.
Binnenshuis is het een lekkere warme trui.
Ik laat mei door breiende vriendinnen vertellen dat breien juist weer helemaal in de mode is - dan koop en downloadt je patronen via internet. Ik draag binnenshuis nog regelmatig door mijn oma en moeder gebreide extra warme sokken. Niets mis mee.
Dat moet natuurlijk zijn 'download je', foei Suzanne!
Het valt me al langer op dat jij erg vaak strepen draagt.
@Gerb altijd, maar vroeger meer in de breedte nu in de lengte.
Een reactie posten