Op zoek naar de nieuwe Boven Jan (3): Diep

Eten bij Diep

'Heeft u gereserveerd?' Waarom laten restaurantmedewerkers zo'n zin altijd klinken alsof jij, gast, een onvergeeflijke fout gemaakt hebt door zomaar dit restaurant binnen te lopen? Dat je blij mag zijn dat je nog een tafeltje mag krijgen. Wij krijgen in 'dinercafé' Diep een plaatsje aan de zijkant, bij het raam, met uitzicht op eetcafé De Smederij waar het die avond erg druk is.
Diep werd ons aangeraden door de mensen van Boven Jan. Niet alleen het eten was daar goed, maar je kon er ook nog met mensen praten. Inderdaad word je niet weggeblazen door de muziek in Diep. De inrichting is warm door het donkere hout dat overal gebruikt is. De keurigheid van het geheel geeft ook een zekere afstandelijkheid.
We worden geholpen door een mooie, viriele ober die zich al vrij snel aanpast aan onze humor en ook wat terugplaagt als hij ziet dat dat kan. Daarnaast lopen er nogal wat inwisselbare meisjesstudenten rond die de drank mogen brengen en het eten uitserveren.
Er was een speciaal menu, met asperges, maar na onze ervaringen vorige week hadden we even genoeg asperges gehad. We kozen dus gewoon van het vaste menu. Doeke nam Crostini ‘alla Napoletana’ met buffelmozzarella uit Grootegast, cherrytomaat, olijventapenade, balsamicodressing en rucola en ik nam de soep van de dag: mosterdsoep met Groninger worst en appel. Ik had vooraf lichte schrik van die Groninger worst, want wat de autochtonen hier voor lekkernij laten doorgaan is over het algemeen keiharde, niet weg te kauwen zeemleer. De mooie ober bezwoer ons dat de worst zachter werd in de soep en dat het in kleine stukjes door de soep zat. Hij bleek gelijk te hebben, want de soep was erg lekker en de worst zacht en vol van smaak. De presentatie van de crostini van Doeke was ook heel wat beter dan onze ervaring vorige week.

Achter Doeke waren inmiddels twee vrouwen komen zitten. Omdat er zo weinig muziek was, kon je de akelige stem van een van hen goed volgen. Zo'n vrouw die de 'r' niet kan uitspreken (ejjj) en een continue stroom geluid liet ontsnappen. Bang voor stilte en niets te melden.
Inmiddels kwam het hoofdgerecht. Ik had gekozen voor de langzaam gegaarde sukade van Amerikaans Black Angus rund met eigen jus en truffelaardappelsalade en Doeke voor de eendenborstfilet met krokant gebakken, gekonfijte varkenswang, tarte Tatin van venkel en jus van gekarameliseerde ui. Doeke vond zijn gerecht wel lekker, maar niet heel erg bijzonder. Mijn sukadestuk was erg goed. Lekker gaar, heerlijke jus.

Sinds we op zoek zijn naar de nieuwe Boven Jan proberen we alle gangen, zodat we lekker vet worden. Doeke koos als nagerecht voor de ‘New York style’ cheesecake met semifreddo praline en ik voor het chocoladedessert met een brownie, chocolade-karamelijs en witte chocolade-nogataart geserveerd met Amarettostroop. Ik ben geen liefhebber van witte chocolade, maar dit nogataartje was subliem. Ook Doeke was zeer te spreken over zijn cheesecake, de lekkerste die hij dit jaar geproefd had. Een 10 gaf hij er voor.

Bediening: de ober was een extraatje, voor de rest effectief, snel en niet opdringerig.
Locatie: omdat Diep veel verschillende hoekjes heeft, heb je als klant toch vaak het prettige gevoel dat je een eigen plekje hebt.
Kosten / Baten: €92,40 voor drie gangen (+ allebei twee glazen wijn en koffie na). Redelijk aan de prijs, maar die uitstraling heeft het restaurant ook wel.
Boven Jan-gehalte: een restaurant om zeker nog een keer terug te komen, maar niet op wekelijkse basis, daarvoor is het een tikje te formeel.

Een 8.