1 Michel Houellebecq - Onderworpen
Een roman waarin in 2022 een moslim de eerste Franse president wordt. De bestaande westerse cultuur gaat aan hedonisme ten onder. Welke kant kies je als je een door de staat gesubsidieerde baan hebt bij de universiteit die nu ook andere bestuurders krijgt. Actueel en uitdagend.
2 Nico Rost - Goethe in Dachau
Rost begint zijn dagboek in Dachau als hij in de ziekenboeg van het kamp ligt, waar de omstandigheden een fractie beter zijn dan daarbuiten. Op papiertjes houdt hij een dagboek bij tijdens het laatste oorlogsjaar. Rost laat zien dat je nog wel van Duitse literatuur kunt houden, al weerhoudt Goethe je niet van de vlektyfus. Een heruitgave die te weinig aandacht kreeg.
3 Frans Kellendonk - De brieven
Het hoogtepunt van het Kellendonk-jaar was de uitgave van zijn brieven. Een uitgave die van de in 1990 gestorven schrijver weer een mens maakte in plaats van de status van halve heilige waartoe sommigen hem willen promoveren.
4 Ali Smith - Het een als het ander
Lastig boek waarin tijden, mensen en motieven in elkaar geschoven worden op een ingenieuze wijze. Een deel speelt in de vijftiende eeuw, een deel in het heden. Smith speelt niet alleen met de tijd als discutabele grens, maar ook met andere grenzen. Zo krijg je bij de schilder, die zijn moeder ook jong verliest, pas later door dat we niet met een man van doen hebben.
5 Ronald Giphart - Harem
Harem werd, ook door de schrijver, gezien als een nieuw begin, maar dat lijkt me onjuist. Het boek laat juist zien dat Giphart zich ook als schrijver doorontwikkelt. Giphart weet altijd een goed geconstrueerd verhaal te vertellen zonder in clichés te vervallen met in dit boek ook weer een aantal sterke vrouwenfiguren. De positieve recensies op dit werk waren terecht.
6 N.V. Gogol - Dode zielen
De nieuwe vertaling van Aai Prins gelezen ter voorbereiding op een lezing over het boek en voordat je het weet ben je weer gegrepen door de gentleman-oplichter Tsjitsjikov die bij landeigenaars dode zielen probeert op te kopen. Elk jaar een klassieker of vijf herlezen, weerhoud je ongetwijfeld van een burn out in letterenland. Dit is zo'n klassieker waarbij je godzijdank ook nog mag lachen.
7 Kristien Hemmerechts - Alles verandert
Je moet het maar aandurven: het prachtige In ongenade van J.M. Coetzee gebruiken voor een eigen roman. In het in België spelende Alles verandert heeft Kristien Hemmerechts het grondplan van de roman van Coetzee overgenomen, alleen heeft ze de mannenrollen en vrouwenrollen omgewisseld. Geheel in de lijn van de colleges van hoofdpersoon Iris Verdonck die de ‘TransSexLit-test’ toepast op meesterwerken uit de wereldliteratuur.
8 Eriek Verpale - Alles in het klein
Ik las het boek in 1994 voor het eerst en misschien wel te vroeg, want ik vergat alles. Sommige boeken werken misschien beter als er wat leven over de lezer is heen gegaan. Alles in het klein is een hybride boek, met autobiografische verhalen, brieven, gefictionaliseerde autobiografie, steeds cirkelend rondom het leven van de schrijver. Hunkering naar jonge meisjes (en een afkeer van de progressieve vrouw, ‘macramétuig’), de geschiedenis van zijn eigen, deels joodse, familie en het schrijverschap dat niet commercieel succesvol is, maar wel noodzakelijk is om te leven. De Arbeiderspers herdrukte dit boek waarin je een mens en een rasschrijver ontmoet, maar dan moet je als lezer dus wel een beetje geleefd hebben.
9 Luc Boudens - Op eenzame hoogte
Helemaal aan het begin van het jaar met veel plezier gelezen: de comeback van Luc Boudens. Een hunkerende, oude man wordt verliefd op een onbesuisde en uitgekookte student. Dat kan natuurlijk niet goed gaan.
10 Jean-Yves Ferri en Didier Conrad - Asterix en De papyrus van Caesar
Een jeugdliefde en eindelijk na jarenlang geploeter van Uderzo hebben de twee nieuwe mensen achter de strip een bijna perfect album afgeleverd. Goscinny hoeft zich niet meer om te draaien in zijn graf.
