Frankfurter Buchmesse

Terug uit Frankfurt waar iedere zichzelf respecterende uitgeverij hoort te zijn. Peter en ik vertrokken afgelopen donderdag. Het regende in Groningen en het regende nog steeds in Friedrichsdorf, een plaatsje met hele bijzondere boekhandels, in de buurt van Frankfurt.


Op vrijdag met de trein naar de Buchmesse. Deze stopt zo'n beetje onder de beurs en je hoeft alleen maar een trapje op en je zit midden in het drukke gewoel. Driftig rondlopende mannen en vrouw op zoek naar hun volgende afspraak en hun volgende afspraak. De eerste keer vond ik dat nogal weerzinwekkend, maar nu was het wel prettig om op de vertrouwde plekken de vertrouwde stand met de vertrouwde koppen te zien. En altijd bij de ingang van hal 6.0 de geïmproviseerde tv-studio van het ZDF waar Das blaue Sofa wordt gemaakt, een interviewprogramma met doorgaans veel publiek. Bij de jeugboekenauteur Kevin Brooks viel het nog mee, evenals bij Jakob Hein later op de dag. Het hoogtepunt van de dag vormde echter Günter Grass, die het neo-kapitalistische systeem kon aanvallen, maar het daarna minder gemakkelijk kreeg toen hij moest vertellen wat zijn kinderen hem gevraagd hadden toen bekend werd dat hij korte tijd bij de SS gezeten had.





De enige Nederlandse auteur die op de Sofa mocht was Frank Westerman. Hij had zich grondig voorbereid door te oefenen met zijn vertaalster. Ik heb op de site van de sofa nog geen makkkelijke manier gevonden om de uitzendingen terug te vinden, maar misschien kijk ik erover heen.
Ook Gerbrand Bakker had geoefend met zijn vertaler van Perenbomen bloeien wit, Andrea Kluitmann. Met Claudia van der Werf van uitgeverij Cossee genoten we van Duitse Wurst mit Senf und Bier (nou ja, cola-light voor mij en Claudia).

Gerbrand Bakker moet maar liefst vijf dagen opdraven voor zijn Duitse uitgever Suhrkamp en daarna volgt nog een kleine voorleestoernee door Duitsland. In je eentje is dat niet altijd heel erg geweldig. Veel medelijden heb ik overigens niet, want het gesprek aan tafel kende van die tussen neus- en lippenvragen als: 'Is je boek eigenlijk gecoverd voor heel Oceanië?'
Maar we zullen denken aan Gerbrand Bakker als hij een hotelkamer zit in een grijze Duitse stad, terwijl buiten de regen naar beneden klettert en er niemand is om gezellig mee uit eten te gaan. Heel erg jaloers ben ik dus nog niet op het succes van Bakker (ben sowieso nooit jaloers op mensen die goede boeken schrijven).
Gerband Bakker zit tijdens de Buchmesse (vandaag en morgen zijn de publieksdagen) in hal 4.0 waar alle Duitse uitgevers zitten. Hopelijk heeft hij bij zijn voorleesbeurt morgen meer succes dan deze trieste dame.

Het viel me op dat niet alleen het ZDF vertegenwoordigd was op de Buchmesse, ook Arte en het ARD waren er (vergelijk dat eens met onze publieke en commerciële zenders). Het ARD zat op het middenterrein in een soort glazen kubus terwijl buiten het publiek op een tribune plaats kon nemen. De bekendste man was Ingo Schulze (die overigens ook op de blauwe sofa mocht plaatsnemen en ook bij Arte werd geïnterviewd).

Natuurlijk worden er ook tientallen schrijvers geïnterviewd en gefotografeerd die je totaal niet kent. En dan maak je dus maar een foto van iemand die gefotografeerd of gefilmd wordt.


De Buchmesse is een grote familie. En dat betekent dat je als uitgever in het zonnetje gezet wordt als je 25 jaar op de beurs aanwezig bent, zoals op deze foto de overdonderde uitgever van De Kern overkomt.

Kwam aan het einde van de middag bij uitgeverij Nieuw Amsterdam Lolies van Grunsven tegen die doodop was na al die beursdagen en uitkeek naar de reis terug. Ze plakte een heel schriftje vol met roze memostrookjes voor afspraken waar ze weer snel werk van moest maken. Zoveel roze strookjes dat je de indruk kreeg dat de werkelijke hoeveelheid werk komende maandag pas begint. In de stand van Nieuw Amsterdam ook de roman van Derwent Christmas!

Ook in de stand van de Arbeiderspers was men vrijdagmiddagmoe. In tegenstelling tot andere jaren was er deze keer niet een echt grote hype waar iedereen achteraan liep, volgens Lex Jansen. Ik heb daar nog gezellig twee wijntjes gedronken en eindelijk even gesproken met mijn nieuwe uitgever Elik Lettinga.

En toen was het tijd om terug te gaan naar Friedrichsdorf waar ik in Restaurant Paprika een heel pittige, maar erg lekkere Hongaarse goulashsoep at en vervolgens een Riesenschnitzel.