De valkunstenaar
(voor Bas Jan Ader)
Vallen is loslaten
het moment bepalen
dat je je overgeeft
aan zwaartekracht.
Ik ben te verdrietig
om je te vertellen
dat.
Vasthouden is de voorbode
van vallen. Vasthouden
is onzekerheid in de vingers.
De oceaan opvaren is
horizontaal vallen
je laat de onzekerheid
achter bij de mensen
die je uitzwaaien.
Je ziet mij huilen
je ziet mij vallen
je ziet mij vertrekken
dit laat je niet los.
Coen Peppelenbos
3 opmerkingen:
Heb je dit gedicht gisteravond gepresenteerd? Of is het een losse bijdrage.
Giny
Gisteren voorgedragen.
Ik was zestien en ging bijna ieder weekend op de fiets naar Arnhem. Naar De Noorman en naar het Gemeentemuseum, met uitzicht over de Rijn. Daar ontmoette ik Bas Jan Ader, hangend aan een boom boven een gracht. De tentoonstelling duurde een maand of twee en in die tijd heb ik Bas Jan ieder weekend even gezien. Bas Jan, zo luidt de officieuze lezing, is per bootje vertrokken, om nooit terug te keren. Gelul. Toen Fortis viel, zag ik Bas Jan lachend aan zijn boom hangen.
Een reactie posten