De laatste lezing van Arthur Japin aan de universiteit

'Voordat we gaan eten moet ik je iets laten zien,' zei ik tegen Arthur Japin en ik hield een beetje geheim wat het was. Ik wilde met hem langs het Hoge der A lopen waar op dit moment een schip ligt dat als een bordkartonnen kasteel is opgetuigd. Aan het dek zie je af en toe een zwart paard tussen de torenschansen lopen. Kan het magonischer? Toen vertelde Arthur wat hij die middag had gezien. In de gracht lag een schip opgebouwd als een kasteel met een paard erop.

Vanavond gaf hij zijn laatste lezing aan de universiteit. Over 'de vierde wand'. Het was mooi, het was te kort - je zou willen dat hij er de komende weken weer zou staan, want je wordt telkens een beetje opgetild tijdens zo'n lezing.
Na afloop zeiden een paar eerstejaars studenten nogal verwijtend tegen mij dat ze dachten dat ik hem zou interviewen. 'Dat was twee weken geleden,' zei ik. Ze waren het er geloof ik niet mee eens. 'Moeten we hiervan een verslag schrijven?' vroeg een van hen. Ik kreeg direct een enorme hekel aan het onderwijs. Ik viel uit mijn eigen luchtkasteel in de werkelijkheid.