Vroeger spaarde ik sigarenbandjes. Dat ging heel goed, want iedereen rookte destijds. Opa's rookten sigaren. De sigaar was voor een grootvader wat een bloemetjesjurk voor een grootmoeder was. Om klanten te lokken deden sigarenfabrikanten mooie sigarenbandjes om de sigaren en grote platte bovenin de doos. Washington had mooie sjieke bandjes (Amerikaanse geschiedenis), Willem II wat minder sjieke (denk aan de vlinderserie en de insectenserie). Af en toe vind ik in mijn map een obscuur sigarenmerk, zoals de Vlaamse sigaar met vreselijke naam Stomkop.
Weinig schrijvers zijn terug te vinden op de sigarenbandjes. Alleen Victor Hugo had een schrijversserie, maar die was het misschien aan zijn naam verplicht. Van de vijftiendelige serie had ik er maar zeven: Homerus, Moliere, Engels, Calderon, Gezelle, Hooft en More.
1 opmerking:
Wat geweldig dat je dit nog bewaard hebt! En wat leuk om op deze manier terug te komen bij wat ik zelf al kwijt was: de herinnering aan die bandjes (ja die grote platte bovenin!).
Mijn vader rookte Hofnar en Willem II. Soms kreeg hij een 'feestsigaar': een enkele sigaar in een klein kokertje.
Lili
Een reactie posten