Beestje lastige vraag, want ik zou persoonlijk een andere top 10 maken, dan de boeken die daadwerkelijk gelezen worden. Ik maak een top 10 met in het achterhoofd wat mijn studenten zeggen en lezen.
1 Hugo Claus – Het verdriet van België
Vind ik zelf nog altijd een van de mooiste boeken over Vlaanderen ook door de mooie tweedeling in structuur. Krijg in toenemende mate de klacht dat het boek lastig te lezen is en te dik.
2 Louis Paul Boon – De Kapellekensbaan
Misschien literair nog interessanter door de verschillende vertellagen in het boek, maar waar Claus lastig wordt gevonden, wordt dit boek uiterst moeilijk genoemd. Komt door het taalgebruik. Ben benieuwd wat er van over zou blijven als je het boek zou moderniseren. Kan dat? Als ze het maar nooit op zo’n knullige manier doen als de Max Havelaar in een moderne jas.
3 Willem Elsschot – Lijmen / Het Been
Een collega behandelt elk jaar Het Dwaallicht, ik Lijmen/Het Been of Villa des Roses. Elsschot blijft de meest leesbare Vlaming. In het verleden, toen ik nog mee op excursie ging naar Antwerpen, deden we ook altijd een Elsschotroute.
4 Erwin Mortier – Godenslaap
Staat op de lijst Moderne Letterkunde. Studenten vinden het prachtig of haten het. Precies het verschil tussen studenten die stijl belangrijk vinden of het verhaal.
5 Tom Lanoye – Sprakeloos
Ben ik nu erg aan het promoten onder studenten (en vrienden). De beste Lanoye, waarin het persoonlijk en het literaire (stijl, de opbouw in vertellen) op een sublieme wijze samenkomen. Het is nog steeds een schande dat dit boek geen enkele grote prijs heeft gewonnen en kleine krabbelaars wel.
6 Gerard Walschap - Houtekiet
Raakt ook wat in de vergetelheid, maar blijft bij mij op de lijst staan omdat de lijn Walschap, Boon, Claus en Lanoye zo mooi te trekken is en er duidelijke overeenkomsten zitten in hun oeuvre. Houtekiet is bovendien veel leesbaarder dan Boon. Meestal is er ergens in de familie nog wel een dikke Walschap-omnibus.
7 Dimitri Verhulst – De Helaasheid der Dingen
Boek en film zijn voor veel studenten vaak een aangename kennismaking met de Vlaamse literatuur. Er mag gelachen worden.
8 Kristien Hemmerechts – Heeft zo onderhand ook al een indrukwekkend oeuvre op haar naam staan. Ik waardeer (en behandel in college) vooral haar autobiografische verhalen en boeken.
9 Stefan Brijs – De engelenmaker
Vinden studenten bijna altijd een prachtig boek. Een boek dat men ook aan elkaar aanraadt. Apart, half surrealistisch verhaal.
10 Paul Mennes – Tox / Soap / Web
Mennes moet een beetje doorschrijven om in de aandacht blijven. Ook zijn laatste romans zijn de moeite waard. Als Tzum-redacteur houd ik ook van zijn mooie zinnen. Hij won niet voor niets de eerste Tzum-prijs (uit Poes, poes, poes) 'Soms had ze er toch een beetje spijt van dat ze geen feng-shui, tai chi, macrobiotiek of biseksualiteit gekozen had voor haar spirituele groei.'
Ik heb het allemaal zonder gedegen onderzoek opgeschreven. Ik heb Paul van Ostayen als dichter er even buiten gelaten, net als de andere dichters. Wat in ieder geval nooit meer gelezen wordt: Maurice Gilliams, Stijn Streuvels en Felix Timmermans.
dinsdag 26 oktober 2010
Top 10 Vlaamse auteurs
Maarten Dessing vroeg voor Knack aan een groot aantal schrijvers, recensenten, boekhandelaren en mensen uit het onderwijs om een top 10 te maken met Vlaamse auteurs die in Nederland gelezen worden, het liefst met een kleine toelichting erbij. Ik heb een top 10 gemaakt als docent literatuur. In het artikel in Knack worden enkele opmerkingen van mij aangehaald. Jaap Goedegebuure geeft zijn top 10 op Tirade.nu.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Coen,
Bij een top-tien houdt nu eenmaal op tien boeken. Dus doe ik noem ik nog eens tien die ik mis: Marnix Gijsen, Patricia De Martelaere, Hubert Lampo, Herman De Conick, Johan Daisne, Karel van de Woestijne, Guido Gezelle, Paul Claes, Herman Brusselmans en vooral Stefan Hertmans! En geen dezer lieden had Vlaams schrijver genoemd mogen worden zonder nummer 0: Hendrik Conscience.
Correctie: Een top-tien houdt nu eenmaal op bij tien boeken...
Dit bericht was van Wouter
en dan zijn daar nog zomaar uit het blote hoofd: yves petry en leo pleysier.
Een reactie posten