Afgelopen weekend vond in Groningen het prozafestival Het Grote Gebeuren plaats waar wel literaire kanonnen stonden, maar waar het publiek het voor een deel liet afweten. Op een steenworp afstand van Forum Images organiseren Joost Oomen Japke Brouwer sinds enkele maanden 'Kantoorpoëzie'. Geen grote namen, maar wel publiek. Geen budget, maar wel jonge mensen. Geen reclame, maar wel werving via Facebook en Twitter. Ik denk dat er vanavond wel 80 mensen aanwezig waren in het pand aan de Herestraat. Op de grond, op de trap, zittend, staand.
Het thema was deze keer 'travestie' en daarom waren enkele mannen in jurk gekomen (waaronder een mooie jongeman in een strak zwart jurkje)(maar met een vriendin met snor en stokbrood gewapend).
Ik las voor het eerst voor uit de Belcampo-bundel om alvast wat te oefenen voor volgende maand. Dat ging, ondanks de zenuwen, goed. Ik was bang dat die gedichten over het verleden niet zouden aanslaan bij zo'n jong publiek, maar er werd zeer aandachtig geluisterd (naar iedereen).
Na mij kwam zuster Glas, die een spetterende slotact had.
Ik was een beetje bang dat de literatuur dood was in de stad. Kantoorpoëzie bewijst het tegendeel.
1 opmerking:
Dankjewel voor de mooie woorden Coen. Het was tof!
Een reactie posten