Vijftig tinten saai
Kan een roman waarin pornografie een thema is slaapverwekkend zijn? Adam Seconde, de hoofdpersoon van de gelijknamige roman, moet tot rust komen. Hij krijgt het aanbod om in een appartement in Egmond aan Zee tot zichzelf te komen. Hij laat zijn vrouw Eva Première (bedenk zelf wat een leuke woordspelingen), achter en vecht aan de kust met zijn demonen. Adam, zonder Eva, is geobsedeerd door seks, door pornografie.
Verwacht geen verhaallijn in deze roman, maar een stortvloed aan gedachten, associaties en hallucinaties die in een redelijk ongeordende volgorde zijn gezet. In zinnen die, althans voor deze lezer, volstrekt onbegrijpelijk zijn. 'In de synoptische taxatie van de wording zet de aanvang de toon.' Met gortdroge formuleringen als: 'De groei van de relatie is namelijk een exponent van de gevoelsmatige vaststelling dat de configuratie toeneemt evenredig aan de meetkundige figuur die bepaalt hoe ver de gerelateerde personen mogen gaan om elkaar te kunnen blijven bereiken in een relationele functie van de verstandhouding.' Of: 'Bovendien wordt ons gewezen op de bonus die bestaat uit de vervulling van een andere leegte, die de geleerden genitale ruimte noemen, de zone die de ene bezit en de ander begeert om ze samen te laten vallen in een wederzijdse toe-eigening, alsof het gemis wordt gecompenseerd door te ruilen.' Het gaat hier geloof ik over seks.
De bovenstaande zinnen kunnen moeiteloos uitgebreid worden met honderden andere saaie zinsconstructies. Sommige zinnen bereiken een lengte waarbij het het woordaantal van deze totale recensie overschreden wordt. Jacob Groot springt heen en weer tussen de hogere en lagere cultuur. Aan de ene kant bezingt hij porno-actrice Anita Feller uit de jaren tachtig, aan de andere kant citeert hij de halve wereldliteratuur, van Medea tot Borges.
Het zou allemaal erudiet en interessant kunnen wezen als Groot er iets meer verhaal in had gebracht, minder over elkaar heen buitelende gedachtestromen van de hoofdpersoon. 'Haar naam is damp, luidt op zo'n moment de mantra uit de mond van een man die de wolk heeft nagestaard. Haar naam is Dampo. Haar naam is Vampo. Haar naam is Vamp. Damp. Verdammte verdampte die zoek is, me zoekt, op bezoek komt terwijl ik weg ben om haar op te halen.' Tijdens het lezen van die woordenbrij raak je de samenhang kwijt. Telkens moet je terugbladeren om helder te krijgen wat je nu weer gelezen hebt. Adam Seconde behoort tot de meest saaie boeken uit de Nederlandse literatuur.
Coen Peppelenbos
Jacob Groot - Adam Seconde. De Harmonie, Amsterdam, 380 blz. €19,90.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten