- Regenachtige dag buiten en binnen gisteren. Terugslagdag dus. Na een week vooruit met de geit en hela hola houd de moed erin gisteren de klassieke huildag. Het begon om 11.15 en de sluizen bleven maar open staan. Net nu mijn ouders op bezoek kwamen. Of misschien juist nu mijn ouders op bezoek kwamen. Ben je opeens toch een bang, zwak kind van 42.
Vanochtend weer in betere stemming. Goed geslapen. Het zelfmedelijden is weggespoeld (maar ik houd er wel rekening mee dat het zo af en toe weer vloed wordt).
- Gisteren kreeg ik van Peter ook de tweede druk van Sing Sing in handen. Speciale, bibliofiele hardcovereditie. Worden per opbod verkocht.
- Voordat ik het vergeet. Vorige week donderdag was er één zuster in het ziekenhuis in wie ik meteen vertrouwen had. Haar achternaam was Eisses. 'Bekende naam,' zei ik, want ik heb een paar jaar geleden een studente gehad met die achternaam. Bleek een nichtje van haar te zijn. Iedere zieke hoort zuster Eisses aan zijn bed te krijgen. De juiste toon, de goede woorden, de vertrouwenwekkende blik: alles was goed. Zij stopte pijnstillers in twee soorten in mijn tas. Zij zei me wat ik kon verwachten na de operatie. Een vrouw aan wie je gewoon kunt vragen hoe het zit met plassen na zo'n ingreep. (Antwoord: gewoon net als anders.)
- Vanmorgen weer bloedprikken in het ziekenhuis. Duurde wat langer nu, want men was vergeten om het formulier in te vullen. Terwijl ik uitzicht had op een kast met vooroologse medische instrumenten hoorde ik op de achtergrond een koortsachtig telefoongesprek.
'Peppelenbos, 4-10-64'
(...)
'Pep-pe-len-bos.'
(...)
'Er staat niets op het formulier.'
(...)
'Nee, hij zit hier al.'
(...)
'Peppelenbos.'
Na tien minuten gewoon weer de vertrouwde hoeveelheid bloed afgetapt. Ach ja, je kunt als homoseksueel maar het beste bloed afgetapt krijgen in Groningen dan bloed toegediend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten