Las gisteren in de Trouw een stuk van Jeroen Thijssen over eten (zijn rubriek heet ook 'Over eten') en dan vooral 'biologisch' snoep. Dat is verantwoord snoep met minder suiker, snoep dat dat vooral bij reformzaken te koop is. Wat bleek (en lag voor de hand): naarmate de snoepjes minder biologisch waren, vonden kinderen het lekkerder.
Deze week kocht ik voor het eerst een reep Tony Chocolonely, de eerste 'slaafvrije' chocoladereep. De tv-programma's over het product vond ik erg goed. Vooral het gevecht van de eenling tegen de grote chocoladeproducenten die nog steeds gebruik maken van plantages waarop slaven (ook kindslaven) werken. Het is erg goed dat iemand dan opstaat en zegt: dat wil ik niet.
Maar ja: ik heb de chocola gekocht, de blauwe reep, maar het was geen melkchocola. Waarschijnlijk is het hele goede chocola, met heel veel cacao, maar erg lekker vind ik het niet. Ik ben zeker gewend aan slaafrijke chocola met veel geur- en smaakstoffen.
Dan maar aan de eierkoek. De eierkoek, dat was vroeger een tractatie als opa en oma uit Wijhe op visite kwamen in hun Daf op donderdagavond en wij naar All in the family keken (even wat nostalgie moet toch mogen). Tegenwoordig heeft voedselgodin Sonja Bakker de eierkoek als 'rein' voedsel aangemerkt. De eierkoek is een veilig tussendoortje. Koop echter niet de eierkoeken van Super de Boer, want daarin zijn ze ook de smaakstoffen vergeten.
Tot zover dit culinaire bericht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten