hij hem

hij hem
Nu in de winkel

woensdag 19 december 2007

Top 10 - 2007 (1) Bart Temme

Aan het einde van het jaar komt er geen eind aan de top tien-lijstjes. Ik ben er een beetje aan verslaafd. Daarom publiceer ik de komende anderhalve week de top tienen van lezers van dit log (en enkele niet-lezers van dit log).
We beginnen met Bart Temme, eminent boekverkoper van Van der Velde in Leeuwarden. Daarnaast beginnend schrijver (gedebuteerd in Tzum) en dichter.


1 Jeroen Brouwers – Datumloze dagen

Zonder twijfel de mooiste roman van dit jaar. Brouwers snijdt weliswaar een bekend thema aan, de relatie tussen een vader en een zoon, toch weet deze compacte roman tot het einde te boeien. Stilistisch gezien, is het ook een hoogtepunt. De roman zit barstensvol met schitterende zinnen en vergelijkingen. Het zal me verbazen, als deze roman volgend jaar geen grote literaire prijs wint: wordt het de AKO of de Libris? Of de Tzumprijs 2008 voor de volgende zin: ‘Al dit verschrikkelijks schoof hij me toe als een bijkomend Thais gerecht, zo scherp op de tong dat het leek of de vlammen mijn mond uit sloegen, ik zou ze blussen met de tranen die er tegelijkertijd van in mijn ogen sprongen.' Of voor deze: ‘Alsof je met je voeten in een blok beton uit een vliegtuig in zee wordt gedumpt, maar voor onderweg nog een koekje meekrijgt.' Of voor…

2 Stephan Enter – Spel
Een welverdiende tweede plaats voor deze tweede roman van Stephan Enter. De roman blinkt uit in stijl: nergens schrijft Enter een woord teveel. Ook de thematiek, het opgroeien van een jongen, sprak me erg aan. De verhalen in de roman roepen vele beelden op uit een jeugd, zonder al sentimenteel te worden. Het hoofdstuk Hofnar is één van de hoogtepunten uit de roman. In dit hoofdstuk maken we kennis met de dorpsgek Jeetje, die de aandacht van de bewoners uit het dorp weet te trekken door sigarenbandjes uit zijn hoed te toveren. Hopelijk zetten de jury’s van de literaire prijzen deze roman van Enter nu wel op de shortlist.

3 Remco Campert – Nieuwe herinneringen
Ook dit jaar heb ik weer te weinig dichtbundels gelezen, maar uit het kleine stapeltje dat ik las, kan ik wel snel een hoogtepunt trekken: de nieuwe bundel van Campert. Campert wordt steeds beter op zijn oude dag, neem bijvoorbeeld de recent verschenen romans Liefde in Parijs en Het satijnen hart. Ook deze dichtbundel is erg mooi: zijn gedichten zijn kraakhelder en snijden alledaagse thema’s aan. Hoogtepunten zijn: Op de Overtoom (‘we braken het brood / en deelden de doden’), Brieven I (‘In de middag opperde ik hooi’) en Poëzie (‘Van mooie poëzie heb ik nooit zo erg gehouden’).

4 Tim Krabbé – Marte Jacobs
Ik zal eerlijk zijn: eigenlijk had ik Tim Krabbé al afgeschreven. Hoewel hij de afgelopen jaren met enige regelmaat werk publiceerde, kon het me allemaal niet boeien. Ik vond het allemaal te luchtig, ja, te ‘gemakkelijk’. Met de korte roman Marte Jacobs, over een verloren jeugdliefde, weet Krabbé me toch weer te raken. Vooral de vriendschap tussen de twee schrijvers in de roman, vond ik goed beschreven.

5 Koen Hilberdink – Hans Lodeizen: Biografie
De kunst van een goede biografie, is niet het geven van Wikipedia-achtige biografische feiten, maar het geven van nieuwe, leuke, spraakmakende feiten. Het is Hilderdink gelukt, om nieuwe, zeer interessante, informatie over Lodeizen te vinden en te verwerken in deze goed geschreven, boeiende biografie!

6 Herman Franke – Uit het niets
Dit is het eerste deel van een romancyclus, waar Franke aan werkt. Ieder jaar moet er een deel gaan verschijnen. Ik ben erg benieuwd: Uit het niets heeft in ieder geval meer dan mijn interesse gewekt. Niet alles in de roman werd duidelijk uitgewerkt, maar het zal ongetwijfeld een plaats krijgen in het grotere geheel.

7 Dimitri Verhulst – Mevrouw Verona daalt de heuvel af
Vlaamse literatuur mag zeker niet ontbreken in deze top tien. Mevrouw Verona daalt de heuvel af is klein van omvang, maar groots van inhoud. Als je, net als ik, dol bent op de Vlaamse taal, dan zit je goed bij deze novelle. Erg mooi!

8 Peter Delpeut – Het vergeten seizoen
Na het lezen van de achterflap van deze roman, kreeg ik Knielen op een bed violen-visioenen. Gelukkig bleek dat, achteraf, niet zo te zijn. Deze roman zwengelt veel meer aan dan alleen geloofkwesties. Er wordt een overtuigend portret gegeven van een pastoor en een dorpsgemeenschap.

9 Ricus van de Coevering – Sneeuweieren

Ondanks een paar kritische kanttekeningen, Van de Coevering is soms te expliciet in zijn roman en er zijn weinige mooie zinnen in te ontdekken, behoort deze roman toch tot de betere debuten van dit jaar. De auteur bouwt een mooie, dreigende sfeer op, die je naar het noodlot van de romanpersonages duwt. Deze roman heeft overigens de mooiste omslag van 2007.

10 Thomas Verbogt – Eindelijk de zee
Deze roman was mijn eerste kennismaking met Verbogt. Het viel niet tegen. Het verhaal zelf heeft weinig om het lijf, maar Verbogt weet heel treffend beelden te beschrijven. Ook de dialogen vond ik goed geschreven.

Geen opmerkingen: