Kun je aanwijzen wat een goed gedicht is? Misschien. Vorige week heb ik samen met andere juryleden het beste gedicht in een wedstrijd aangewezen. Met een andere jury waren er ongetwijfeld andere gedichten uitgekomen, maar ik denk dat over het algemeen de kwalitatief goede gedichten vanzelf boven komen drijven.
Een leuke werkvorm vvoor mijn studenten, dacht ik ook, jurylid spelen. Ik pakte drie recente bundels en haalde er drie gedichten uit. 'Hondenleven' van Daniël Dee uit Koffiedik zingen, 'Vrouw en kind' van Bart Moeyaert uit Gedichten voor gelukkige mensen en 'Op een testbeeld' van Bernard Wesseling uit Focus. De vraag aan de studenten was simpel: wat is het beste gedicht en waarom? Van tevoren kenden ze de namen van de dichters niet.
Wat me opviel was dat mijn studenten nog wel moeite hadden om te spreken over de gedichten, om de juiste argumenten te vinden die weergaven wat ze bedoelden. Daar ligt dus werk voor mij als docent.
Uiteindelijk kozen mijn studenten (niet unaniem) voor Daniël Dee. Zijn gedicht over het verwisselen van breinen (tussen hond en mens) sprak hen het meeste aan. Het originele gegeven en de proza-achtige stijl van het gedicht vonden ze een pré.
Tweede werd Bart Moeyaert (vonden de meesten in eerste instantie mooi, na het onderlinge overleg werd dat wat zwakker). Zijn gedicht 'Vrouw en kind' is geschreven naar aanleiding van een racistische moord in Antwerpen. De mooie beelden in het gedicht werden geroemd, maar de al te poëtische stijl werd negatief beoordeeld. Opmerkelijk was dat een aantal studenten in Antwerpen was op het moment (van de dubbele moord), maar in het gedicht niet de gebeurtenis herkende. Nadat ik de aanleiding van het gedicht onthuld had, werden sommige passages in het gedicht duidelijker.
Het gedicht van Wesseling kwam duidelijk op de laatste plaats. Te onduidelijk. Wat hebben die zinnen met elkaar te maken? Speelt het zich af in de Dixons? Ook ik moest achteraf bekennen dat ik het gedicht niet helemaal kon duiden. Blijkbaar is het irritant als je iets niet helemaal snapt.
Daniël Dee, gefeliciteerd!
3 opmerkingen:
Ik ben het met de uitslag eens. En ben er ook een voorstander van dat dichters voortaan achterin hun bundel een soort van register gaan opnemen waarin ze aanleiding en betekenis van hun gedichten beschrijven. Not done, ik weet het, maar voor poëzie angehauchte leeghoofden als ik een uitkomst. En de volhoofden kunnen dat register gewoon overslaan. Hup Coen! Jij zit aan de bron.
Marjan
Hoezo niet unaniem? Wie waren het er niet mee eens? En waar wonen ze? Die gasten zijn dom, jongen. Ik zeg het je, Konjo.
Groeten Daniel.
(je weet wel: die gelauwerde dichter)
Leuk dat je dat onderwerp aansnijdt, Coen. Overigens heeft Daniel 'Konjo' Dee helemaal gelijk. Zelfs in Amerika blijft de jury in beraad totdat er een unanieme beslissing is genomen.
(Ik herkende dadelijks Dee's citaat. Ook mooi is: 'Ze deed helemaal niks meer!' Als een brommer zonder benzine.)
Hoe belangrijker de prijs hoe meer expertise je van de jury mag verwachten. (Nobelprijs) Als je at random een jury samenstelt uit mensen die geen specifieke vakkennis hebben, spreken we van een volksraadpleging. Dat levert bizarre resultaten op. Mooiste schilderij: The girl with the pearl piercing. Belangrijkste historische figuur: Pim Fortuyn. Ik zit zelf nogal vaak in jury's, maar nooit in eentje van een Wet T-Shirt Competition!
Erik G. Harteveld
Een reactie posten