Als service voor alle liefhebbers van Martin Ros de hoogtepunten van zijn besprekingen van vandaag voor radio Selexyz.
Judith Koelemeijer - Anna Boom, het eerste boek geeft Ros weer de ruimte om uitgebreid te vertellen over de Tweede Wereldoorlog. Helaas heeft Ros grote delen van zijn verhaal uitgeschreven en voorgelezen. Soms gaat hij gewoon los.
- Die Hongaren waren draaikonten, verschrikkelijk!
- Ze heeft dus een voorgeschiedenis en een nageschiedenis - ze is nou 87 - die zijn ook heel opwindend met veel erotiek enzo; ze zat nogal veel achter de mannen aan, nou ja, dat kan ze ook niet helpen, maar daar in Boedapest is ze de grote steun geworden van, ken je hem nog?, Wallenberg.
- De Bulgaren, zoals je weet, die hebben ook met de Duitsers samengewerkt, die hebben hun Joden gespaard. Bulgarije is het enige land dat zijn Joden heeft weten te sparen. 'Hoe hebben ze dat gedaan dan?' vraagt de presentator. 'Hoe lukte hen dat?' Ja, daar zijn aparte boeken over, die moet je maar lezen.
Ad van Liempt - Dos heeft Ros met 'huilbuien van het lachen' gelezen.
- Ik zeg het er meteen even bij, hardop, voor iedereen die niet van voetbal of van Utrecht houdt. Die heb je ook, mensen met een hekel aan Utrecht, die denken dat alle Utrechters homo zijn. Dat is helemaal niet zo! 'Er zijn gevallen bekend dat dat niet het geval is,' zegt de presentator. Ja, jaa, in Hilversum stikt het ook van de homo's, kan ik toch geen homostad noemen?
Nico Keuning - Een zeker onbehagen. De biografie over Bob den Uyl, de schrijver die Ros goed gekend heeft.
- Hij had twee grote afwijkingen die ik hier toch wel wil vermelden, die zijn naasten zeer bezighielden, dat is de drank: je kon het beste niet een glaasje neerzetten, maar een hele fles. Die ging er onmiddellijk in. Een fles jenever! Ja, ik jok het niet. En daar begon het hele erge, dan begonnen zijn handen en die handen bewoog die het liefst over de borsten en benen van vrouwen, die daar nogal eens over klaagden.
- Hij was ook echt een Rotterdammer, dat wil zeggen: slordig.
2 opmerkingen:
Maar geef nou toe, Coen. Dat wil je toch niet missen?
Nee, ik wil het niet missen, maar het gaat me niet zo zeer om de boekbesprekingen.
Een reactie posten