(Even terzijde: leende een boek en voor het eerst gebruikte ik de nieuwe zelfservice en wat dacht je? Mijn boek deed het niet onder het apparaat. Het boek van de mevrouw naast mij ook niet trouwens.)
(Om het terzijde nog wat langer te maken zodat je niet meer weet waar het eigenlijk om draait: vorige week moest ik ook aan het zelfbedieningsapparaat geloven bij ons op school waar ze alle bibliothecaressen die verstand hebben van boeken hebben wegbezuinigd.
'Ja,' zei het meisje dat mij moest helpen omdat het me ook daar niet in één keer lukte, 'zo hebben we meer tijd voor onze core-business'
'Wat is dat dan?' vroeg ik.
'Informatiemanagement,' antwoordde ze zonder blikken of blozen.
De hel dat zijn de anderen.)
Ronald Ohlsen had een geheime meeting met Anton Scheepstra, Douwe van der Bijl en Herman Sandman, schrijver van Arcadië der poëten waarvan het register al bekend is evenals de primeur. De auteur zelf liet nogal op zich wachten zodat we nogal doelloos rond drie vitrinekasten gegroepeerd stonden waarin Douwe de belangrijkste boeken uit de literaire geschiedenis van Groningen tentoongesteld had.
Gelukkig lag Marja daar ook bij. En toen vertelde Ohlsen het gruwelijke verhaal dat bij de afbraak van het oude huis van Marja, in de binnenstad op zolder nog dozen vol oud papier zijn gevonden en dat die ongezien weggesmeten zijn. Ik hoop dat de directeur van het Artistiek Bureau vannacht kan slapen.
1 opmerking:
Ik ben geschokt.
Een reactie posten