Ronald Giphart bij Flanor

Heb gisteren voor Jerry Springer gespeeld bij het interview met Ronald Giphart. Voor de pauze zat ik gewoon op het podium, maar na de pauze, met de vragen-uit-de-zaal-ronde liep ik van de ene kant van de zaal naar de andere met de handmicrofoon. Giphart was, zoals altijd, entertainend en informatief, maar deze avond ook persoonlijker dan anders (wie wil weten waarom leest de column van vandaag in de Volkskrant maar) en daardoor ontroerender.

Na afloop trok iedereen naar café De Wolthoorn & Co. Opvallend veel meisjes gingen mee. Twee hadden op een school in Heerenveen gezeten, waar ik Giphart al een keer eerder interviewde. Daar deed hij toen zijn dildo-act wat aanleiding was voor de conciërge om het gesprek te onderbreken en met de microfoons te gaan klungelen. Eén meisje wist zeker dat hij daarbij Giphart een microfoon in het gezicht had geduwd. Het andere meisje was totaal vergeten dat er ook een interviewer bij was. De conciërge is inmiddels ontslagen.
Het vertrek van Giphart uit de Wolthoorn enkele uren later zorgde ook voor een uitstroom aan meisjes.
'Hoop je dat ook te bereiken met jouw boek?' vroeg iemand.