Dichters in de Prinsentuin: nagekomen bericht

Nog een keer over de Dichters in de Prinsentuin. Op de laatste avond zag ik uit het gangetje tussen het schouwburgcafé en het huis van de boze buurman (die de halve avond boos voor het raam stond en op wiens gebruikelijke woedeuitbarsting om half elf iedereen zat te wachten, tevergeefs) opeens een egel schieten. Een vrij fors exemplaar dat in de richting van de gracht wilde, maar zijn vrije doorgang gestuit zag door een bezoeker die tegen de muur geleund stond. Toen allerlei fotografen begonnen te flitsen, schoot hij weer terug het gangetje in, waar ik deze zeer onduidelijke foto van heb gemaakt (het gangetje is wel duidelijk de egel is een wat donkere vlek halverwege).


Gelukkig zijn er betere fotografen met betere camera's en van Dolf Verlinden kreeg ik deze foto van de egel die al wat meer gewend was geraakt aan het flitslicht en zich opeens als een diva ging gedragen voor diens lens.