Hier sta ik op de foto met mijn broer. Die heeft iets geels in zijn handen (geen idee wat). De kerstboom staat. Dat deed mijn vader altijd en hij hing ook zelf de versieringen en de verlichting erin. Wij hadden alleen zilver in de boom. Veel mensen hadden wel allerlei gekleurde kerstballen in hun boom, maar dat waren dan ook ordinaire mensen. Wij wisten hoe het hoorde. De boom hoorde onder één mooie egale dekmantel van engelenhaar te komen. Dat hadden anderen ook vaak niet. Wel een plukje hier en daar, maar niet zo mooi als bij ons.
Aan een kerststalletje deden mijn ouders niet. Dat was toen iets voor katholieken. Tegenwoordig staat er wel een stalletje in Raalte. Het stalletje is oecumenisch geworden.
Als je op de foto klikt en deze groter maakt (ik geloof dat alleen Flickr-leden de foto op 1024 x 1536 kunnen zien - word lid, je kunt gratis abonnee worden) dan zie je dat ik een mooie oranje-rode trui aan heb die kriebelt. Dat kriebelige zie je niet op dit kleine formaat, maar ik voelde het wel meteen bij de uitvergroting.
Je ziet ook dat ik meteen aandacht heb voor het hogere. Of voor een trompetje dat buiten mijn bereik ligt.
3 opmerkingen:
Hoe komt het dat je ineens een woord tegenkomt dat je daarvoor wel kende maar nooit geschreven zag. Ik las in een recensie 'vintage Otten', in een andere recensie 'vintage Mortier' en weer ergens anders 'vintage Nooteboom'. En nu 'vintage Christmas'. Ik dacht eerst dat het over Derwent zou gaan...
Volgens mij heeft broerlief een vintage brandend kaarsje in zijn handen?
Het lijkt mij een brandend waxinelichtje. Zou dat kunnen?
Een reactie posten