Glans
Er bestaat een glans
die zich lijkt los te maken,
een afzonderlijke hoedanigheid van licht
iets dat zacht verstuivend
langs het glanzend lichaam vloeit.
Dat zie je min of meer
bij paarlemoer. Dat zag ik
bij die houtsnip.
En het onmetelijk egale,
grijze oog.
Dit oog keek schuin
gehouden naar mij op
en nee, dacht het,
dit is geen boom.
Koos van Zomeren
PS: Dit is geen echt gedicht van Koos van Zomeren. Hij heeft het wel geschreven en ook in deze volgorde, maar niet in deze vorm. Het komt gewoon uit Het complete Rekelboek. Ik heb de pocket gekregen met Sinterklaas. De eerste helft heb ik al uit, in de tweede helft gaat de hond dood.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten