Martin Ros: de hoogtepunten van 21 maart

Martin Ros bespreekt op de laatste dag van de Boekenweek, de dierenboekjes op radio Selexyz. Daarnaast de volledige bespreking van het Boekenweekgeschenk.

Claudia de Breij - Krijg nou tieten

- Dat is dus een boek om snel te vergeten.
- Die titel hoort er wel bij. Die dingen laat ze toch altijd zien op tv ook? Ja, ze is daar geloof ik verwijderd of zo, bij dat programma, van jaah van die Vara, hoe heet dat programma? Selexyzpresentator: ik heb geen tv, ik weet dat niet. Elke avond is dat. Ik ben over deze Breij niet zo gelukkig.
- Moet ik mijn hersens daar op pijnigen? Ik vind dat er, als ik de televisie aanzie en ik draai Afrika op, ik weet niet of u dat ook wel eens doet, dan zie je niks dan vrouwen met kinderen. Is je dat nooit opgevallen? Dan vraag je je weleens af, ja ik weet niet of je dit opneemt Selexyzpresentator: ja waar al die kinderen vandaan komen, want de paus die verbiedt die condooms: misschien komt het daar door. Ik weet het niet. Ik vind het verschrikkelijk. Die vrouwen worden allemaal mishandeld, door die mannetjes. Zo is het toch! Er moeten veel minder kinderen komen in Afrika. Dat zou een hoop problemen daar oplossen. Die kinderen vragen allemaal voedsel; dat moeten wij verzamelen en naar ze toesturen, dat gaat naar die klerelijers van leiders, die het allemaal in machinegeweren steken. Sorry, ik ben een beetje zuur vandaag.
- Herdruk na herdruk. Thomas Mann en Kafka hebben ze nooit van gehoord. Wie zijn dat? Wil je dat even spellen?

Katja de Bruin - Varkensliefde
Yvonne Kroonenburg - Alleen de knor wordt niet gebruikt

- Die onschuldige biggen! Die worden vreselijk vernederd. Laat die beestjes toch lopen.
- Zelfs terwijl het leeft, is het varken al een beetje dood.
- [Na een hoop verontwaardiging over het lot van de varkens komt de presentator met een goede vraag] Selexyzpresentator: Eet u vlees, eigenlijk? Ben u vegetarisch? Of... Dat doet er nou niet toe! Wat ik doe. Ik ben onbelangrijk, maar ik zeg: wat zij beschrijft is gruwelijk.

Hans Dorrestijn - Het anti-hondenboek

- Het zijn hele, vieze, slechte honden! Die maar een vreselijke gewoonte hebben: te schijten op straat. De kinderen kunnen nergens meer op een voetbalveldje. Overal komen ze met drek onder hun schoenen thuis. U weet het toch? Die honden zijn een ramp.
- Ik spreek hier wartaal, denk ik. Voor. Ik ben niet pro of ik ben niet contra hond: ik geef de weerslag van dat boek.

Remco Campert - Dagboek van een poes
Kees van Kooten - Het dierbaarste

- De kat, die zijn poep netjes verbergt, die nooit sporen nalaat, dat is het liefste beest dat je denken kunt.
- Het is een boek [van Kees van Kooten, cp] dat mij ook veel neiging gaf om te zitten huilen.

Andries Knevel - Allemaal gereformeerden

- Als ik in Putten, zondags is Putten een verstild dorp. Alles is dicht. Ze gaan alleen naar de kerk, d'r staan er vier, vijf, in stromen er naartoe. Ik vind het toch, ik kan het niet helpen, tamelijk indrukwekkend om te zien. Of vind je dat al die kinderen maar 's avonds naar die tenten moeten en tot zondag in de lorum moeten liggen? Vind je dat leuk? Hè. Dat kan toch ook niet? Er moet werkzaamheid zijn. En deze mensen zijn eigenlijk de Knevel van Nederland.
- Wil je ze allemaal opruimen? Dat wil dus die meneer die die boeken maakt. Hoe heet ie? Nou ja, die laat ik nou maar even rusten.

Wim Berkelaar en Jos Palm - Ik wil wekken en waarschuwen

- Maarten van Rossum, ja maar dat is weer zo raar, die maakt reportages voor de EO. Hij gelooft niet in god en hij moet die mensen over god in Amerika interviewen. Heb je het gezien? Ja, dan krijg je toch wartaal te horen? Dit over Van Rossum, die niet in dit boek staat. Maar wel staan de groten er allemaal in.

Tim Krabbé - Een tafel vol vlinders

- Laat ik dan kort en krachtig zijn en zeggen: ik vind Tim Krabbé een van de beste schrijvers in Nederland. Ja, sorry. Dat is, d'r zijn boeken, die worden nu ook allemaal zijn die door zijn uitgever herdrukt, hè, die liggen voor een scheet en een knikker te koop: Marte Johnson [Marte Jacobs, cp], eh Drie slechte schaatsers, een prachtige novelle, Kathy's dochter, De grot, en dat enorme boek over die eh Het gouden ei dat is in zeven acht landen vertaald, het is al verfilmd, noem maar op. Die man is een groot schrijver, bovendien zijn boeken over schaken: het is een groot schaker geweest. Selexyzpresentator: En dit boekje dan? Hij heeft ook een boek gemaakt over Fischer. Dit, ja kijk eens hier, dit is een novelle en die novelle zit niet zo makkelijk in elkaar, want hij begint met een man die in Rusland op onderzoek is en die belt een vrouw met wie die een verhouding heeft en hij is eigenlijk verliefd op het kind van die vrouw: Bram. Daar gaat het om. En hij krijgt geen contact met 'r. Dat krijgt ie eigenlijk aan het eind van het boek en dan blijkt eigenlijk dat het een soort zelfmoord is geweest, want die vader van dat kind heeft ooit zelfmoord gepleegd. Maar daardoor loopt dus die geschiedenis van die hoofdfiguur, want die hoofdfiguur is helemaal immuum geworden voor die zoon. Die zoon, die kan alles. Die bewondert ie. Hij schrijft alleen maar over Bram. Het lijkt alsof het dat z'n zoon is. En de tweede helft van het boek, die uitdraait op de ontknoping dat is het dagboek van Bram. Dat is eigenlijk heel eenvoudig; hij heeft alleen maar met meisjes te doen en zit vaak op de tandem. Het gaat zo lekker, weet je wel, dat hele erge. Ja, een jongen van deze tijd. Het is helemaal geen genie. En dat is eigenlijk de droom geweest van Tim Krabbé. Ik denk dat hierdoor, door dit boek heen loopt z'n persoonlijke geschiedenis. Je weet hij heeft één zoon, hij is getrouwd met Liz Snoeink [Snoyink, cp], die ik van de week nog op de tv zag, die nog heel vriendelijk over hem spreekt, maar die zegt: die man was niet om te trouwen, die moet alleen in die kamer zitten. Maar ze hebben samen één zoon. En die zoon weet je, waar woont ie? In Japan. Die leert Japans, die leert alleen maar Japanse wurggrepen, noem maar op. Die zien ze twee keer per jaar. Dat is het droomkind eigenlijk hè, het droomkind. Wat ie nooit ziet. En dat heeft ie in Bram van Baal omgemoffeld tot een gewone jongen waar je ook van kunt houden.