Mijn vader heeft een tuintje naast het huis. Vroeger niet, toen moest hij een heel eind fietsen naar 'het landje' dat ergens achter de Lupack (van de knakworsten) lag. Het laatste stuk ging over een hots- en knotspad vol akelig scherpe keien. Heel veel mensen hadden een eigen lapje grond. Bieten, bonen, sla, rabarber, aardappels: alles hadden we uit de eigen tuin.
Nu eten mijn vader en moeder nog steeds uit de eigen tuin. De nieuwe aardappels zijn er al en verse kroppen sla. Straks aardbeien.
(foto's Dirry Peppelenbos)
7 opmerkingen:
Men leze ook: 'Rode Biet' in: Coen Peppelenbos, Sing Sing, p. 25.
En altijd lekker verse en stevige radijsjes met SMAAK!!
Niet van die armoedige watererige dingetjes
Dag Coen,
deze prachtige foto's roepen bij mij nostalgische gevoelens op. Dan komt weer de "Sallander"in mij naar boven. Ik weet wel dat alles destijds ook beter smaakte. Maar ja, we leven nu in een jachtige tijd waarbij "kant en klaar"de boventoon voert.
Ooit zelf ook eens een dergelijke tuintje gehad, maar dan met bloemen.
Wil jij mijn warme groet overbrengen aan je ouders?
Met hartelijke groet,
Herman uit Den Haag.
@ Haagse Herman: die groet leest mijn moeder vanzelf hier.
En wat doet je vader met de slakken. Het is om jaloers te worden, zo mooi ziet het eruit.
Giny
Je kunt wel zien dat Raalte stukken zuidelijker ligt dan Groningen. Bij ons zijn aardapppelen nog niet klaar.
Giny
@ Giny: je kunt ze ook eerder poten.
Een reactie posten