Delphine Lecompte heeft de C. Buddingh'-prijs gewonnen. Toen ik daarover een stukje schreef voor tzum.info las ik het juryrapport. Dat is nooit goed, want een jury (deze keer bestaande uit Frans Willem Korsten, Marc Kregting en Mariolein Sabarte Belacortu) wil er nog wel eens op los orakelen. Zo ziet de jury in de debuutbundel veel 'modernistische motieven'. Maar ja: 'Andere dichters plamuurden hun drijfveren liever weg onder cascadische associaties'. We horen hier ongetwijfeld een jurylid dat zelf graag dichter had willen worden.
Alle cascadische associaties daargelaten: het juryrapport is verder vrij zuinig te noemen. Zo zuinig dat de jury zich genoopt ziet om toch enkele lichtpuntjes bij naam te noemen: Inge Braeckman, Floor Buschenhenkce, Yerna van den Driessche, Andy Fierens, Yassine Salihine, ACG Vianen en Arthur Wevers. Speciale aandacht krijgt Jurre van den Berg die als de meest beloftevolle dichter wordt gezien (maar zijn bundel blijkbaar niet). Extra aandacht schenkt de jury aan het feit dat Van den Berg is uitgekomen bij Passage uit Groningen en twee van de genomineerden bij het Utrechts en Leeuwarder uitgeefhuis De Contrabas. De jury merkt op dat de landelijke uitgeverijen hun taak een beetje verzaken. Bij die constatering blijft het niet, want er komt meteen een sneer achteraan voor de Contrabas: de website wordt in tegenstelling tot de serieus te nemen uitgeverij 'een dameskapsalon' genoemd. Dat is een eerste belediging. De tweede belediging volgt er direct op: 'De jury ontkomt tegelijk niet aan het idee dat deze nieuwe bedrijven het stadium van de goede bedoelingen nog niet helemaal achter zich hebben gelaten. Vooral in de erindredactionele fase valt te leren van de meerderheid der professionele uitgeverijen, wier poëziebeleid echter defensief geworden lijkt te zijn.' Terwijl in de jury één jurlid zit die juist precies weet hoe het er bij die meerderheid van professionele uitgeverijen aan toe gaat en zelfs nog wel eens een pamfletje gewaagd heeft aan de fouten aldaar.
Waarom kan dit soort gekat niet achterwege blijven bij een feestelijke uitreiking? De aandacht ligt niet bij de winnaar, maar bij de frustraties van de juryleden. Mag het wat feestelijker en ruimhartiger?
2 opmerkingen:
Persoonlijk ben ik gek op dameskapsalons. Heerlijke, besloten, bijna decadente werelden. Ik zie de kwalificatie van de jury dan ook als een groot compliment.
Wat betreft de winnares: Hup Delphine!
Wat betreft de mede-genomineerden: Hup Nina, Hup Elmar en Hup Gert!
Ja, de gevestigde uitgeverijen zijn goed in eindredactie. Seamus Heaney was erg blij met zijn vertaling bij Meulenhoff.
Een reactie posten