Slechts een halve dag in Leipzig. Tijd om nog even het met touwtjes en plakband aan elkaar hangende Stasimuseum te bezoeken.
Echt vrolijk werd je er niet van, je zag de enorme hoeveelheden post die onderschept werd, de manieren om mensen te schaduwen, de microfoon om mensen af te luisteren. Genoeg om je leven lang achterdochtig te blijven.
Gelukkig was er ook nog wat tijd over om het koffiehuis Riquet van binnen te bekijken en de taarten aan nadere inspectie te onderwerpen. Ik nam een stuk echte Meistertorte. Zeker een omweg waard.
1 opmerking:
Ik zou de witte met de bruine eilandjes wel eens willen proeven.
Giny
Een reactie posten