Dat is niet zo bijzonder, want ongeveer 70.000 mensen doen daaraan mee. In 2006 is in Noord-Nederland (Groningen, Friesland en Drenthe) een grootschalig bevolkingsonderzoek van start gegaan: LifeLines. In dit onderzoek worden (gezonde én zieke) deelnemers uit drie generaties gedurende ten minste dertig jaar gevolgd om inzicht te krijgen in de factoren die van belang zijn bij het ontstaan en verloop van chronische ziekten.Vanmiddag was de intake. Er werd een hartfilmpje gemaakt, de bloeddruk werd opgemeten (10 keer), ik moest 10 keer heel stevig inademen en heel lang uitademen (longcapaciteit), lengte en omvang (buik, heupen) werd gemeten, mijn oplossingsgerichtheid bij rare stippelpuzzeltjes (daar zal ik wel niet zo hoog op scoren) en ik moest enkele antwoorden geven op vragen over depressiviteit. Tussendoor werd ook nog mijn gewicht gemeten. Daarvoor hadden ze nog zo'n ouderwetse weegschaal die niet digitaal het gewicht afleest. Ik mocht mijn kleren aanhouden. Te midden van de moderne apparatuur was dit toch even een oud relict. Ik kan thuis tot op de gram aflezen hoe zwaar ik ben, maar in dit onderzoek is dat niet zo heel erg nodig.
De volgende keer mag ik opdraven in de kerstvakantie. Ik krijg ook huiswerk mee. Op 26 december moet ik vanaf 22.00 uur al mijn urine in een oranje collectebus opvangen (als die vol is, dan mag ik een schone fles gebruiken als extraatje). Op 27 december 22.00 uur moet ik ophouden met verzamelen. Voor de ochtendurine van de volgende dag heb ik nog een klein potje meegekregen. Die moet ik op 28 december vullen. Op het formulier staat dat ik het 'midstream' moet opvangen ('eerst een beetje plassen in het toilet, dan opvangen in het potje.')
Op 28 december om 9 uur 's ochtends stap ik op de fiets met volle flessen en rijd ik weer richting Lifelines. Ik ben nu al bang voor sneeuw en gladheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten