hij hem

hij hem
Nu in de winkel

zondag 24 juni 2012

Belcampo Stipendium: De Slag bij Heiligerlee

Gisteren voor het eerst de provincie in geweest voor het Belcampo Stipendium. Ik had namelijk op Wikipedia gelezen dat er zo'rond de tweeduizend man gesneuveld waren bij de Slag bij Heiligerlee in 1568, maar dat het massagraf nooit is teruggevonden. Dat vond ik een intrigerend gegeven en ik had mijn hoop gevestigd op het museum in Heiligerlee.
Met Alfred ben ik ernaartoe gereden. Eerst het monument bezocht dat in de 19e eeuw is opgericht ter nagedachtenis aan Graaf Adolf (de broer van Willem van Oranje) die sneuvelde in de strijd.

Het museumpje over de slag is klein en sympathiek en volledig ingericht op scholieren. We waren de enige bezoekers, aan de overkant bij het even sympathieke Klokkengieterijmuseum was een kleine groep aanwezig. Beide musea worden gerund door vrijwilligers.
De Slag bij Heiligerlee wordt voorgesteld als een tijdreis. Eerst moesten we in een bioscoopzaaltje kijken naar een filmpje van enkele minuten waarin werd afgeteld naar de 16e eeuw. Beelden van 9/11, van de Berlijnse Muur, van de hersens van president Kennedy die uit zijn hoofd geschoten werden en zo naderde je langzaam de Slag bij Heiligerlee. Maar toen je daar met de teletijdmachine belandde kon je weer uit het bioscoopzaaltje om door de gangen van het museumpje te dwalen en in verschillende kamertjes de verschillende stadia van de strijd volgen (voor een groot deel gebracht als nieuwsuitzendingen). Enkele grappige anachronismen zorgden voor enig vermaak. Zo zagen we Willem van Oranje met een mobieltje bellen en een paar zaaltje later, toen hij geraakt werd door een kogel van Balthasar Gerards, hoorden we de Vader des Vaderlands 'O, shit' roepen.

Veel authentieke spulletjes waren er niet te vinden in het museum en dat is wel jammer. Je wilt toch dingen uit die tijd zien. Slechts enkele vitrinekasten vertelden het echte verhaal.
'Die vraag krijgen we wel vaker,' zei een vrijwilligster, toen ik vroeg naar het massagraf, maar helaas kon zij er niet meer over vertellen.

Omdat we tijd over hadden, reden we nog even door de Blauwe Stad. Bij de afgraving daarvan is ook een massagraf opgedoken. Het waaide hard. Het was leeg en op een stuk bouwland zagen we honderden zwaluwen en hun nesten in het zand. Ik probeerde ze van dichtbij te filmen, maar dat vonden ze niet leuk. Van veraf gefilmd zie je dat er echt honderden zwaluwen rondvliegen (voor de betere HD-variant moet je naar de site van Vimeo). Een machtig gezicht. Op de een of andere manier had het allemaal ook met de Slag van Heiligerlee te maken, maar ik denk dat ik pas bij het maken van het gedicht erachter kom wat de verbinding is.

Zwaluwen in de Blauwe Stad from Coen Peppelenbos on Vimeo.


Geen opmerkingen: