Ook de tweede aflevering van Stand van de stad, de talkshow in Forum Images, mag met meer dan honderd bezoekers weer geslaagd heten. Je ziet dat er nog een beetje naar de vorm gezocht wordt en dat is ook logisch. De sidekick is gelukkig weg en er was niemand die hem miste. Zoals ik de vorige keer al schreef kan presentator Bram Douwes met gemak zelf af. Misschien zou het wel handig zijn als er wel iemand, zichtbaar, maar op afstand is, tegen wie de presentator kan aanpraten. Om bruggetjes te maken of gewoon even ter onderbreking. De functie die bandleiders hebben bij Amerikaanse talkshows. Die worden ook niet geacht om veel terug te praten, maar ze kunnen soms gebruikt worden als bliksemafleider.
Het grappigste onderdeel waren de nieuwe kleren voor de rechter. Of liever gezegd: de modeontwerper annex dressman had één pak dat hij ingenieus in- en uitvouwde tot vier verschillende pakken.
Het viel me op dat de onderdelen die Douwes zelf in de hand had het soepelste liepen, al liep het eerste gesprek met Ola Mafaalani en een toneelspeelster Malou Gorter meteen uit. Echt tot de kern kwamen de dames niet, pratend over het stuk Misdaad en straf. Gorter speelde ook een (veel te lang) deel uit het toneelstuk en leidde dat heel langdurig in. De spanning kwam weer een beetje terug toen Douwes na het toneelspel aan Ola Mafaalani vroeg of ze na haar tweede termijn weg zou gaan. De leidster van het NNT draaide er wat omheen en voelde zich ongemakkelijk bij de vraag. Heel goed!
Als Douwes ingrijpt, wordt het gesprek leuker. GroenLinks-raadslid Kris van der Veen werd afgekapt toen hij in jargon verviel, Rense Sinkgraven werd opgejaagd toen hij te lang uitweidde over drie aanraders (Ruben van Gogh, Kira Wuck en Gerrit Krol) en zelf in gesprek ging met het publiek, de filmpjes die Peter de Kan maakte over een plek in de stad werden niet allemaal vertoond.
Ook als er kleine colleges gegeven worden bemoeit Douwes zich ermee. GAVA-medewerker René Duursma moest nog aan die rol wennen, maar hij had prachtige, oubollige archiefbeelden bij zich over criminele jeugd in de stad. Stadsbioloog Jan Doevendans was deze keer meer ingespeeld op de presentator en ging als een razende door zijn plaatjes heen om uiteindelijk uit te komen bij een smerig insect, de blaps. Hij had er zelfs twee bij zich. 'Eentje is genoeg,' zei Douwes die zo'n smerige kever in zijn handen kreeg.
De culturele agenda werd door Leonie Veraar voorgelezen. De vraag is echter of dat onderdeel wel in een talkshow thuishoort. De snelheid werd een beetje uit de show gehaald hoe leuk een boeddhistisch filmfestival ook is. Stadsdichter Joost Oomen las zijn eerste stadsgedicht in functie voor en dat werd vooraf gegaan door een te lang inleidend muziekje, waardoor hij wat voor joker stond te wachten op het podium. Het waren twee momenten waarop Douwes de regie uit handen gaf en je merkte meteen dat de spanning wegviel. Oomen droeg, zoals gebruikelijk, met verve voor en haalde de spanning weer terug.
Als ik als simpele bezoeker nog wat tips mag geven: nodig elke keer minimaal één grote gast uit. De vorige keer was dat Ellen ten Damme, deze keer ontbrak zo'n naam. Zet alle deelnemers aan de talkshow op de eerste rij: handig met op- en afkomen en bovendien kan Douwes dan nog eens een terzijde maken. Haal beelden aan de zijwand weg. Er is al een scherm met beelden achter de presentator, maar er werden andere beelden geprojecteerd op de zijmuur. Dat had tot gevolg dat bijvoorbeeld misdaadverslaggever Rob Zijlstra langdurig wegkeek van de presentator en het publiek ook, waardoor de aandacht bij het gesprek weg viel. Het publiek moet focussen op de mensen aan tafel. Er treedt elke keer een artiest op. Die staat op het podium achter een scherm. Het scherm gaat op en neer als de artiest speelt. De afstand is erg groot. Volgens mij wordt het spannender als de artiest net als de gasten in de zaal staat, links naast de presentator. Die stoel voor de gast die drie minuten een boek mag aanprijzen kan dan weg (laat de literatuurliefhebbers maar actiever staan). Een artiest laten spelen na afloop van de uitzending is weinig hoffelijk. Mensen praten en lopen weg. Laat de cover van 'Zondag' van Rob de Nijs maar weg en laat de artiest maar twee keer een eigen nummer zingen.
(Zorg ook voor goede catering aan de bar. Nu werden mensen weggestuurd die om een cappuccino vroegen. Het meisje achter de balie zei dat ze daar niet aan kon beginnen omdat ze dan steeds heen en weer moest lopen naar de voorkant waar de koffiemachine staat. Beetje raar als je in een zaal staat met honderd man, terwijl aan de voorkant veel minder mensen zijn. Een mevrouw die voor me in de rij stond moest dus de zaal weer uit naar de voorkant lopen, daar opnieuw in de rij staan, dan weer terug, bewijzen dat ze haar kaartje al had laten zien (die worden ingeruild voor consumptiebonnen). Bij Forum Images denken ze nog heel vaak dat de klanten er voor hen zijn in plaats van andersom.)
Er kan, kortom, nog wel wat gesleuteld worden aan het programma. Voorop blijft staan dat het hartstikke goed is dat dit programma er is. Geef Douwes nog meer vrijheid, macht om de talkshow naar zijn hand te zetten. Hij is onmiskenbaar de spil van het geheel. Ontwikkel het programma vooral door, dan zal het elke keer nog beter worden dan het al is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten