Muziek voor twee vrouwen eert met 15 gedichten in combinatie met even zo vele, in chronologische volgorde gepresenteerde foto’s, bekende en minder bekende voorvallen uit het verleden van de provincie Groningen; van de achtste eeuw tot aan recente tijd. En Coen Peppelenbos, die met Sing Sing (2007) en Vallende mannen (2010) zijn naam vestigde als dichter van verstaanbare en onderhoudende poëzie van anekdotische aard, blijkt met de foto als vertrekpunt aardig uit de voeten te kunnen. Het resultaat ontstijgt het niveau van een praatje bij een plaatje, en in de beste gevallen zingt er zich iets los om zijn eigen weg te gaan.
Lees de hele bespreking hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten