Gevaarlijker dan zijn pen is de aanwezigheid van een schrijver. Dat ondervond Tommy Wieringa vorige week in Volendam waar hij twee keer 'uit veiligheidsoverwegingen' uit de menigte werd geplukt door de politie. Wieringa volgde Geert Wilders die op 'verzetstour' was en nu het dorp van TROS-muzikanten en PVV-stemmers aandeed. De schrijver had een pet op en droeg een flodderige sjaal. Verdacht! Sinds kort heeft Wieringa een column in veel regionale kranten. Hij gaat over het Volendamse bezoek schrijven. Misschien is dat gevaarlijker.
Dinsdag werd bekend dat Tommy Wieringa het Boekenweekgeschenk van volgend jaar gaat schrijven. Verheugend nieuws. Sinds 2002, toen Anna Enquist tekende voor het cadeau van de boekhandels, is het Boekenweekgeschenk geschreven door een man. Sinds 1980 hebben slechts zes vrouwen de eer gehad om het Boekenweekgeschenk te schrijven. Kandidaten zat: Margriet de Moor, Nelleke Noordervliet, Esther Gerritsen, Kristien Hemmerechts, Charlotte Mutsaers, Manon Uphoff om er maar een paar te noemen. Misschien moeten we terug naar de begintijd toen schrijvers anoniem een novelle konden insturen. De beste werd uitverkoren. Daaraan danken we Oeroeg. Hella S. Haasse mocht daarna nog twee keer het geschenk schrijven (dat deed geen man haar na), maar dat eerste succes wist ze nooit meer te evenaren.
Bij de uitreiking van de Opzij Literatuurprijs aan Manon Uphoff verscheen op de website van het maandblad een artikel over de mate waarin vrouwen en mannen werden gerecenseerd in de landelijke kranten. De cijfers zijn onthutsend: 73% boeken van mannen, 27% van vrouwen. Ik telde mijn eigen recensies voor het weblog Tzum in 2012: dertig keer over mannen, tien keer over vrouwen. Mijn recensies voor de Leeuwarder Courant: tien keer man, één keer vrouw.
Van dichteres Jannah Loontjens zou in het vrouwenblad Flow een gedicht worden opgenomen. De redactie stoorde zich echter aan het woord 'fucking'. Of de dichteres dat wilde veranderen. Het is maar goed dat Annie M.G. Schmidt al dood is, anders zouden ze haar lied 'Wil u een stekkie' ('van de fuck fuck fuchsia') ook willen censureren. Loontjens reactie was helder. 'WTF! Dit lijkt wel de jaren vijftig. Het spreekt vanzelf dat ik niet een gedicht ga ‘aanpassen’. No fucking way!' twitterde de dichteres.
Verscheen eerder in de Leeuwarder Courant, 27 april 2013.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten