Voorbijgangers
Op 5 juli 2012 overleed Gerrit Komrij. Een dikke week later werd een herdenkingsdienst gehouden in Felix Meritis in Amsterdam. De dienst zag ik op tv. Daarna reisde ik met redacteur Roos Custers en beeldend kunstenaar Dolf Verlinden naar de hoofdstad om nog eenmaal langs de kist te lopen. Onverwacht werden we boven genood waar nog een handjevol familie en vrienden rond weduwnaar Charles Hofman stond, wachtend op het einde van de dag. Sigaretten, drank. Intens treurig was het moment waarop de kist het gebouw weer werd uitgedragen. Slechts toevallige voorbijgangers zagen daar de kist verdwijnen in de begrafenisauto, de voormalige Dichter des Vaderlands voor het laatst op Nederlands grondgebied. Getoeter van automobilisten voor wie het allemaal te lang duurt. In de gracht bezopen studenten in een bootje.
Een maand geleden waren Custers en Verlinden een week bij Charles Hofman in Vila Pouca. Boeken en bezittingen worden gecatalogiseerd, de boekenkasten worden uitgevuld en het huis wordt in gereedheid gebracht om jonge dichters te laten werken. Een idee van Komrij zelf. Op het graf van Komrij, aan de overkant van de weg, liggen regelmatig verse bloemen, vertelde de weduwnaar. Literaire toeristen rijden wel eens langs het huis en claxonneren als ze Hofman zien. Daar schrikt hij wel van. Vergeten is Komrij dus nog niet. Als het goed is komen de eerste jonge dichters dit najaar al.
In de loop van de avond na de herdenkingsdienst voor Komrij sijpelde vorig jaar het nieuws door dat Rutger Kopland ook overleden was. De twee dichters waren niet bevriend. Dat kwam vooral omdat Kopland de eerste Dichter des Vaderlands zou worden, maar op het laatste moment voor de eer bedankte, waarna Komrij in allerijl toezegde en de taak enkele jaren vervulde. Komrij vond het ergerlijk dat de dichter uit Glimmen zich laatdunkend over de functie uitliet. Jammer, ik mocht beide mannen graag. De gemeente Haren maakte deze week bekend dat zij een bronzen sculptuur heeft aangekocht van Natasja Bennink. Het beeld, de kop van Kopland, wordt in september onthuld in de plaatselijke bibliotheek. Er is echter één probleem: de gelijkenis is niet heel erg treffend. Nou ja, dat is misschien wat cru gezegd: het beeld lijkt wel, maar dan op de kop van Simon Carmiggelt.
Verscheen eerder in de Leeuwarder Courant, 13 juli 2013.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten