Vorige week maakte de website De Contrabas bekend dat uitgeverij Nieuw Amsterdam uitgeverij Wereldbibliotheek overneemt. Of, om het in managementtaal te zeggen, de uitgeverijen voeren gesprekken over ‘intensieve samenwerking’. Er dreigen nog meer van die fusies te komen en dat is geen goed teken. Uit nood word je tot elkaar veroordeeld. Pas toen het kerkbezoek terugliep, gingen protestanten praten over een Samen op Weg-kerk. 'Een gezonde kerk scheurt,' volgens Maarten 't Hart.
Op internet wordt wat meesmuilend gedaan over de teloorgang van boekhandelsketen Polare. Bestsellerproducent Kluun schrijft op zijn blog: 'Eigenlijk ging het al fout vanaf het moment dat boekwinkels namen kregen met een moderwetsche y erin en een z op het eind, laat staan het onzinnig vervreemdende Polare. Ik zal de laatste zijn die iets tegen reclamejongens heeft, maar du moment dat een reclameman of naambedenker zich teveel bezig gaat houden met het communicatiebeleid van ‘produkten’ met een ziel, dan gaat het fout.' Aldus oud-marketingman Raymond van de Klundert. Het is wel aardig om te zien dat van de voormalige arrogantie van het enorme bedrijf met teveel managers weinig over is. Maar ik denk ook aan de medewerkers in het hele land die wel hart voor de zaak hadden, veel wisten van boeken en hun klanten kenden. Die mensen worden meegezogen in een crisis die ze zelf niet veroorzaakt hebben.
De investeringsmaatschappij die achter Polare zit, heeft deze week de stekker uit de ECI getrokken. De boekenclub lokte je met gratis boeken binnen (in mijn kast staat nog altijd het dikke, gele verzamelde werk van Kafka) en probeerde je te behouden met extra voordeel voor trouwe leden. Toen ik eindelijk de status van supertrouw lid had, was de keuze uit het literaire aanbod zo schraal, dat het tijd werd om mijn lidmaatschap te beëindigen. De formule van één boek per kwartaal in een winkel met verouderd aanbod was uitgewerkt. De omloopsnelheid van boeken was zo hoog geworden dat ECI altijd achterop liep. Voordeel is wel dat de nachtmerries verdwenen zijn waarin je de termijn van je kwartaalaankoop vergeten was en je tot je grote schrik een Kroonkeuzeboek op de mat vond.
Verscheen eerder in de Leeuwarder Courant, 18 januari 2014.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten