Deze foto zal meer dan 25 jaar geleden, misschien 30, zijn gemaakt in Groningen. De enige keer dat opa en oma Wijhe mij, los van een verjaardag of diplomering, zijn komen opzoeken. Ik woonde toen in de Tuinbouwstraat en ergens zijn ze verkeerd gereden en heeft een Groninger hen de weg gewezen naar de Tuinstraat. Ze kwamen erg laat bij mij, met de lichte verontwaardiging dat het aan mij lag, die Groningse straten die bijna hetzelfde heten.
Later zijn we het Noorderplantsoen ingelopen en mijn opa heeft toen deze foto gemaakt. Dat beeld staat er nog.
Gisteren, op de sterfdag van mijn vader, zijn we een struikje wezen brengen op het graf van mijn oma in Wijhe. Geboren op 16 november 1911. Ik wist dat er op het kerkhof nog mooie houten kruizen op graven stonden, uit de negentiende eeuw volgens mij. Die wilde ik op de foto zetten, maar dat kon niet meer, want de kruizen waren verdwenen.
We reden terug langs het oude zwembad, dat was ook verdwenen. Toen kwamen we langs het oude Florens Radewijns College, met de grond gelijk gemaakt.
Op de heenweg reden we langs de Hoge Hof, die stond er gewoon nog. Daar zijn Herman en ik geboren. Mijn vader woonde al halverwege Wijhe waar hij mijn moeder zou ontmoeten, anders hadden wij nooit geboren kunnen worden.
Een generatie verder en nog meer is verdwenen, nog meer mensen. Wie zal wat herinneren? Wie herkent wat nog in het landschap? Maar ik stond dus, eind jaren tachtig, begin jaren negentig met mijn oma in het Noorderplantsoen. Ik kan de plek nog aanwijzen.
1 opmerking:
Het leven is lijden. Als men al niet dement wordt, raakt men zijn geheugen wel op andere wijze kwijt. :-)
Een reactie posten