Waar
Volgens mij klopt dat niet, dacht ik, toen ik het prachtige Brieven uit Genua van Ilja Leonard Pfeijffer las om voor de krant te bespreken. In het Privé-domeindeel valt veel behartenswaardigs te lezen over de grens tussen feit en fictie, waardoor je bij voorbaat op je hoede bent, maar soms klopt er echt iets niet. Pfeijffer beschrijft een ontmoeting in 2012 met Rosita Steenbeek. Hij heeft niet veel op met haar als schrijfster vanwege 'het warme, goudkleurige strijklicht dat in haar boeken om de haverklap op de pastelkleurige palazzi van haar zo innig geliefde Rome valt, maar ik moet zeggen dat zij als drinkmaatje haar mannetje stond.'
Steenbeek verklapt dat de belangrijkste reden voor haar vertrek bij De Arbeiderspers de roman De droom van de leeuw is van de 'geparfumeerd formulerende' Arthur Japin. Daarin tekent hij de geschiedenis van Rosita Steenbeek in Rome op. 'Als ik nou zijn demente omaatje zou zijn, kon ik het nog begrijpen. Maar ik ben zelf schrijfster. We zitten nota bene bij dezelfde uitgeverij,' zegt Steenbeek verontwaardigd tegen Pfeijffer. Japin is aan de haal gegaan met de geschiedenis van Steenbeek, is de conclusie.
Vreemd, want Steenbeek schreef al over haar romances in Rome (met onder meer schrijver Alberto Moravia en regisseur Federico Fellini) in haar debuut De laatste vrouw in 1994; de roman van Arthur Japin kwam uit in 2002 en ging voor een groot deel over zijn eigen ervaringen in Rome waar hij samen met Rosita naartoe ging om een carrière te starten als acteur. In 2008 kwam Steenbeek juist over van haar uitgeverij Prometheus naar De Arbeiderspers. Zes jaar na verschijning van het boek is ze dus nog niet boos. Pas tien jaar na verschijning van de roman De droom van de leeuw is ze zo kwaad geworden dat ze vertrekt en haar geluk gaat beproeven bij Ambo|Anthos. Dat is wel een erg secundaire woede.
De Steenbeekanekdote kan eenvoudigweg niet kloppen. Benieuwd of die anekdote over David Pefko, Daan Heerma van Voss en Jamal Ouariachi die twee Roemeense hoertjes op hun hotelkamer bestelden dan wel waar is.
Deze kroniek verscheen eerder in de Leeuwarder Courant op 5 maart 2016.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten