Soms bekijk je een filmpje meer dan één keer. Bijvoorbeeld de opname van Jonas Kaufmann die de classic-classic Nessun Dorma zingt. Vooral het einde is aardig waarin de zang uit zijn tenen haalt en dan beseft dat het goed was.
Er vallen toch heel veel kleine dingetjes op. Zo lijkt een orkestlid in slaap gevallen te zijn.
Terwijl een ander orkestlid hardop lijkt mee te zingen.
Maar misschien is het opvallendste wel het koor dat opeens verdwenen is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten