Frankfurt here we are

Van woensdag tot vrijdag naar Frankfurt geweest met uitgever Peter ten Hoor. Een beetje uit zijn krachten gegroeid boekenbeursje. Wij zaten op 30 kilometer van Frankfurt in Usingen in een ouderwets, bruin hotel. Ik had uitzicht op het hoogtepunt van Usingen, de kerktoren. Kijk ook naar de mooie paddestoelachtig geschilderde ventilatorenhoedjes op het dak tegenover het hotelraam.

Donderdag de hele dag naar de beurs. Terwijl Peter aan de slag ging met zijn andere bedrijf kon ik vrij rondlopen. Na een eerste verbijsterde ronde over de hal waar Nederland stond, waar je steeds mannetjes in een kraampje ziet praten met andere mannetjes, netjes in het pak (Frankfurt gaat in eerste instantie niet over liefde voor boeken, maar over het verkopen van boeken) ben ik maar weer eens naar buiten gegaan.

Daarna weer naar binnen. Een half uurtje een taartje gegeten met Lex Jansen van De Arbeiderspers. Hij had het razenddruk op de Messe, loopt van de ene afspraak naar de ander. Volgens hem was er dit jaar niet een typisch boek waar iedereen achteraan zat.

Na de middag een prettig gesprek met Vic van der Reijt van Nigh & Van Ditmar over de Amerikaanse schrijver Jim Heynen, die wij graag willen uitgeven bij Uitgeverij kleine Uil. Maar ook Nijgh & Van Ditmar was bezig met het onderzoeken van een uitgave, dus daar wordt nog aan gewerkt. In ieder geval was Van der Reijt zelf erg enthousiast over de verhalen van Heynen.
Gelukkig kwam ik ook nog een auteur tegen die ook enigszins verbijsterd tussen de vele kraampjes zat: Erwin Mortier. Volgende week verschijnt zijn eerste novelle bij de Bezige Bij. Enigszins besmuikt lachten we om al die drukte om ons heen. Ik kreeg Alle dagen samen alvast cadeau.
Aan het einde van de middag kwamen we op een gigaborrel bij een enorme kraam van Readers Digest in de Amerikaanse hal. Met de vrouw die Nederlandse RD bestuurt hebben we gegeten in hotel Intercontinental. Normaal ging ze altijd lopend terug naar haar hotel. Nu wasze met ons in de bus naar de parkeergarage, dan met de auto en een falend navigatiesysteem ('Karin doet het niet,' aldus Peter) zo ongeveer een uur onderweg. Heerlijk eten en interessant om te weten hoe Readers Digest boeken maakt. Ongeveer totaal omgekeerd aan onze manier van uitgeven. Maar ja dat is een reus met een dwerg vergelijken.
Om tien voor twaalf terug bij het hotel dat potdicht zat. De bel deed het niet, niemand deed de voordeur open en we waren bang dat we de hele nacht in de auto voor hotel Im goldenen Sonne zouden moeten staan. Bij de Kneipe ernaast hielp de aardige waard ons gelukkig wel. Hij schreeuwde de gasten wakker en een ervan deed gelukkig de deur open. Goddank, want een dagje beurs is toch vermoeiend.