Bij mijn linkjes heb ik twee nieuwe logs opgevoerd. Olaf Risee schrijft altijd een eigenwijze log over literatuur, waarin hij af en toe luchtballonnetjes doorprikt. Af en toe leent hij zijn plek uit voor een week. Deze week mag Jos Joosten zijn log vullen en die moet nog een beetje op gang komen, zoals een columnist zijn zwakte laat zien als hij over het schrijven columns schrijft, zo schrijft Joosten over het schrijven van logs. Hij bekijkt er veel per dag.
‘Er zijn een paar goede en boeiende - maar er staat ook zoveel geleuter op weblogs, van mensen die je in de kroeg al verre van je zou houden als ze zulke persoonlijke verhalen tegen je zouden beginnen. Dat hele private moeten we dus niet hebben. Meningen dan maar dus? Maar ik ben de laatste jaren stilaan meningenmoe aan het worden.’
Ik ben erg voor het private. Ik zou er niet aan moeten denken dat iedereen zijn eigen mening elke dag op het net zou geven. Af en toe en met mate mag, maar ik ben altijd meer geïntrigeerd wanneer iemand iets persoonlijks zegt. Het hangt van de stijl van de schrijver af of het een leuk stuk wordt. Ben nu bezig in de briefwisseling tussen Van Oorschot en Reve en je ziet daarin dat het niet uitmaakt waarover je schrijft, als je maar goed schrijft.
De tweede toegevoegde link is van Asing Walthaus. Buiten Friesland nauwelijks bekend, maar in Friesland gevreesd vanwege zijn vlijmscherpe pen. Hij is zo’n beetje de opperbaas van ‘Freed’ (dat betekent vrijdag), de culturele bijlage van de Leeuwarder Courant. Een paar weken geleden hadden we de jaarlijkse borrel van de krant bij Café Wouters. Het hoogtepunt is altijd de toespraak van Asing, die toch altijd wat gespannen is voordat hij moet spreken, terwijl zijn toespraak bijna altijd over hetzelfde thema gaat: de ingeleverde stukken kunnen korter!
Maar op zijn weblog is er een andere Asing te vinden, milder van toon, liefdevol soms. En hij heeft oog voor bizarre details. Lees deze week bijvoorbeeld zijn stuk over groene schapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten